طراحی ساختار میان افزا با رویکرد معاصرسازی بنای تاریخی ( نمونه موردی: کاخ چهلستون (عمارت کلاه فرنگی) قزوین)

ایران به دلیل دارا بودن پیشینه تاریخی و بناهای کهن، اندوخته با ارزشی را فراهم می سازد که می تواند نیازهای مادی، معنوی، فرهنگی و روانی انسان ها را برآورده نماید. با این حال، با گذشت زمان و با توسعه شهرها، این میراث کهن رو به انزوا رفته و از پویایی آنها کاسته شده است. هدف از انجام این پژوهش، ارایه راهکارهایی متناسب در راستای ارتقاء پویایی در عملکرد بنا، معاصرسازی بناهای باارزش تاریخی، حفظ عناصر ارزشمند درونی و ایجاد ارتباطات محیطی در مرتفع ساختن نیازهای امروز به عنوان راهکاری کارآمد و در نهایت خلق ساختاری میان افزا متناسب با بنا می باشد. سایتی که به عنوان نمونه موردی در تحقیق حاضر انتخاب شده است، بنای ارزشمند کاخ چهلستون (عمارت کلاه فرنگی) واقع در منطقه مرکزی قزوین می باشد. روش تحقیق پژوهش حاضر، روش توصیفی- تحلیلی است. سرانجام، سه راهکار از پیش تعیین شده با قابلیت تعمیم به سایر نقاط تاریخی و بناهای ماندگار ارایه گردید: پیشنهاد اول، افزودن ساختمانی جدید با عملکردی پویا مبتنی بر نیازهای امروزی است که به واسطه فعال بودن آن، پویایی مجموعه تاریخی حاصل می شود. در دومین مورد، مرکزیت بخشیدن به بنای تاریخی مطرح می گردد و سومین آن به ایجاد ساختاری میان افزا با تداوم کاربری نسبت به بنای تاریخی اشاره می کند.

کلیدواژه ها:

باززنده سازی ، ساختار میان افزا ، طرح جامع ، کاخ چهلستون ، قزوین