مقاومت محوری ستونهای لاغر و غیرفشرده کامپوزیت فولادی-بتنی

بتن و فولاد مصالحی هستند که به صورت گسترده در ساخت و سازها مورد استفاده قرار می گیرد. مزایای هردو مصالح امروزه به خوبی شناخته شده است. بتن مصالحی با سختی بالا، ارزان قیمت (نسبت به سایر مصالح) و مقاومت قابل توجه در برابر آتش سوزی و ضمنا فولاد مصالحی با شکل پذیری و مقاومت بالا و وزن کم است. ترکیب هوشمندانه این دو مصالح، یک سیستم موثر و کاراتر از استفاده مجزا از آنها را نتیجه می دهد. این سیستم را با عباراتی چون سیستم مرکب و یا دوگانه معرفی می کنند. امروزه سیستم های مرکب به صورت موفقیت آمیزی در ستون های ساختمان ها و همچنین در پایه پلها مورد استفاده قرار می گیرند. این اعضا بر اساس نسبت عرض به ضخامت جدار فولادی به سه دسته فشرده، غیرفشرده و لاغر تقسیم بندی می شوند. در مرحله نهایی از بارگذاری فشاری ستونهای غیرفشرده و لاغر بعلت رخداد رفتار کمانش غیر الاستیک و الاستیک، شاهد کاهش مقاومت نسبت به مقاطع فشرده می باشیم. در این مقاله به بررسی روابط آیین نامه AISC 360-10 برای تعیین مقاومت محوری اعضای فولادی پرشده با بتن (CFT) پرداخته شده و با استفاده از دیتابیس جامعی از ستونهای غیرفشرده و لاغر، رویکردی کارآمد بر پایه هوش محاسباتی توسعه داده شده است. مدل ارایه شده با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی (LM) Levenberg-Marquardt و براساس مشخصات هندسی و مکانیکی این اعضا ایجاد شده است. مقایسه نتایج مدل توسعه داده شده با نمونه های آزمایشگاهی بیانگر عملکرد مطلوب و دقت قابل قبول آن در تعیین مقاومت محوری ستونهای غیرفشرده و لاغر کامپوزیت است.

کلیدواژه ها:

غیرفشرده ، لاغر ، مقاومت ، ستون CFT