آنالیز قابلیت اطمینان قطعه ای شیب های خاکی

بررسی پایداری شیب های خاکی از جمله مسایل مهم مورد توجه در مهندسی ژیوتکنیک می باشد که از دیر باز تحقیقات مختلفی در این زمینه صورت پذیرفته و بنا به اهمیت آن روابط متعددی توسط محققین مختلف ارایه گردیده است. از طرفی به واسطه ماهیت غیر همگن و عدم قطعیت پارامترهای آن اتکا به تنها یک عدد به عنوان ضریب اطمینان پایداری شیب منطقی به نظر نمی رسد. به همین دلیل استفاده از روش های ارزیابی قابلیت اطمینان، در مهندسی ژیوتکنیک جایگاه ویژه ای پیدا کرده است. در این روش ها با بکارگیری دامنه ای از مقادیر ممکن برای متغیرها تلاش می شود تا تمامی حالات ممکن رخداد یک پارامتر در نظر شود. در این مقاله با در نظرگیری یک شیروانی نامحدود فاقد تراوش و نسبت دادن دامنه هایی از مقادیر متحمل برای متغیرهای ضریب چسبندگی (c) خاک، زاویه اصطکاک داخلی خاک (φ) و وزن مخصوص خاک (γ)، قابلیت اطمینان پایداری موضعی شریوانی خاکی به کمک روش های تعادل حدی و قابلیت اطمینان مرتبه اول مورد ارزیابی قرار گرفته است. پس از قطعه بندی و به دست آوردن قابلیت هریک از قطعات، نقاط بحرانی و نقاط ایمن شیب به دست آمده و مشخص شد پاشنه ی شیب نقش به سزایی در تامین پایداری کلی شیب ایفا می کند. همچنین انتخاب نوع سطحی گسیختگی نیز بر قابلیت اطمینان کلی شیب تاثیرگذار است و سطح گسیختگی دایره ای، قابلیت اطمینان بیشتری را در اختیار ما قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

آنالیز قابلیت اطمینان ، شیروانی محدود ، روش تعادل حدی ، روش قابلیت اطمینان مرتبه اول