تاثیر چاقی بر عملکرد ریوی مردان سالم غیر فعال

اضافه وزن و چاقی بیماری منحصر به فرد و یکی از جدیدترین مشکلات تندرستی در جوامع است. 1/3میلیارد نفراز جمعیت بزرگسال جهان دارای اضافه وزن یا چاقی هستند و اگر این روند ادامه داشته باشد سال 2030 آمار اضافه وزن یا چاقی به 3/3 میلیارد نفر میرسدکلی( و همکاران، .(2005 چاقی میتواند از طریق تغییر در مکانیزمهای تنفسی، کاهش قدرت و استقامت عضلات تنفسی و میزان تبادلات گازهای ریوی، اثرات زیانبار داشته و با رسوب مواد چربی ذخیره در دیواره شکم، قفسه سینه و همچنین عضلات تنفسی باعث محدودیت در شاخصهای ریوی شود (مولنا، 1370، کاستا و همکاران، 2008 و مککلین و همکاران، .(2008 آلگوباین (2012) ارتباط منفی معنیداری بین چاقی و حداکثر شدت جریان بازدمی (PEF)، نشان داد، با این وجود گزارش کرد که چاقی تاثیر بر ظرفیت حیاتی عملکردی (FVC)، حجم بازدمی با فشار در ثانیه اول (FEV1)، نسبت حجم بازدمی پر فشار در ثانیه اول به ظرفیت حیاتی پرفشار )FEV1/FVC( و فشار 25 تا 75 درصد (FEF25-75) ندارد. قریشی و همکاران (2015) در مقایسه بین دو گروه چاق و نرمال عنوان کردند تفاوت معناداری در FVC، FEV1 و PEF وجود دارد ولی در ظرفیت حیاتی پرفشار دمی (FIVC)، حجم دمی با فشار در ثانیه اول (FIV1)، نسبت حجم دمی با فشار در ثانیه اول به ظرفیت حیاتی پرفشار دمی (FIV1/FIVC) و حداکثر شدت جریان دمی (PIF) تفاوتی معناداری مشاهده نکردند. با توجه با نتایج متناقض در رابطه با تاثیر چاقی بر عملکرد ریوی (کاستا و همکاران، 2008 استفان، 2012، رسول و همکاران، 2012 و دورشیت و همکاران، (2015 هدف از پزوهش حاضر تعیین تاثیر چاقی بر عملکرد ریوی مردان سالم غیر فعال میباشد.