بررسی اثر بخشی خانواده درمانی راهبردی بر کاهش سبک های دفاعی در زوج های متاهل معتاد

پژوهش حاضر به اثر بخشی خانواده درمانی راهبردی بر کاهش سبک های دفاعی در زوج های متاهل معتاد پرداخته است. جامعه آماری پژوهش حاضر را زوج های معتاد مراجعه کننده به مرکز درمان سو ء مصرف مواد منطقه 22 استان تهران در سال 1396 در بازه زمانی اردیبهشت تا خرداد ماه را شامل شده است. با استفاده از پرسشنامه سبک های دفاعی (DSQ-40) مورد بررسی قرار گرفتند، طرح پژوهش حاضر شبه آزمایشی با پیش آزمون – پس آزمون و گروه کنترل می باشد. نحوه اجرای پژوهش به این صورت بود که 30زوج که ملاهای ورود را دارا بودند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش((n=15 و گواه((n=15 قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون هر دو گروه آزمایش و کنترل مورد ارزیابی اولیه قرار گرفتند سپس گروه آزمایش طی 14 جلسه 90 دقیقه ای تحت درمان خانواده درمانی راهبردی قرار گرفتند. در جلسه نهم هر دو گروه مورد پس آزمون قرار گرفتند. در تحقیق حاضر جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس استفاده شده است. نتایج حاکی از این بود که تفاوت نمرات گروه خانواده درمانی راهبردی در مقایسه با گروه گواه در کاهش سبک های دفاعی مراجعان مصرف کننده معنادار است. بدین ترتیب خانواده درمانی راهبردی برای کاهش سبک های دفاعی مصرف کنندگان مواد موثر است.

کلیدواژه ها:

خانواده درمانی راهبردی کوتاه مدت ، سبک های دفاعی ، زوج های متاهل معتاد