ارتباط نفس و بدن از دیدگاه ابن میمون و اسپینوزا

طرز تفکر یهودی آدمی موجودی است مرکب از نفس و بدن.موسی بن میمون معتقد است نفس از دو نوع عقل متمایز با نام های ((نشامه)) (بخش جسمانی نفس) و ((نفس یا روح)) (بخش غیر جسمانی نفس) تشکیل یافته است. وی در تبیین رابطه نشامه با بدن، دیدگاه ارسطویی دارد و به اتحاد جوهری آن در - از نوع اتحاد ماده و صورت - معتقد است و در تبیین رابطه نفس و با بدن دیدگاه سینایی داشته و رابطه میان آن دو را رابطی که ابزاری می داند که در آن بدن ابزاری است برای رسیدن به عقل بالقوه به فعلیت و کسب شایستگی افاضه عقل اکتسابی از طریق عقل مفارق. اسپینوزا به ترتیب موجودات از روح و جسم معتقد است ولی مبایینی بین آن دو قایل نیست چون از نظر وی روح و جسم به دو جنبه مختلف حقیقت واحد اشاره دارد که باطن آن روح و ظاهر آن جسم است. هر دو فیلسوف یهودی تمایز جوهری نفس و بدن را رد کرده اند. ولی در تبیین رابطه آن دو ابن میمون معتقد به تاثیر و تاثر متقابل نفس و بدن است در حالی که تسپینوزا رابطه میان آنکارا همانند ارتباط تصورات با ذهن می دارد.

کلیدواژه ها:

نفس ، ثنویت گرایی ، عقل فعال ، عقل مفارق ، تصورات تام