بررسی دیدگاه های فقهی موثر در رویه قضایی درباره ملکیت آثار ادبی هنری فرهنگی

پژوهش پیش رو به واکاوی و تحلیل اعتبار ملکیت در آثار ادبی فرهنگی هنری از منظر فقهی پرداخته و تاثیر آن بر رویه قضایی حاکم را مورد تحلیل قرار داده است. از آنجا که ماهیت و اعتبار آثار ادبی هنری فرهنگی بصورت تفصیلی مورد مطالعه قرار نگرفته لذا ضروری می نماید که تشتت نظرات فقهی در این زمینه مورد بررسی قرار گیرد تا به نقطه نظر مشترکی رسید و از آن جهت ترمیم خلاهای حقوقی و قانونی استفاده کرد . از این رو ابتدا به بررسی نظرات مختلف درباره نوع ملکیت در آثار ادبی فرهنگی هنری پرداخته شد و سپس رابطه ی میان پدید آورنده و پدیده ی فکری از دیدگاه فقهی مورد بررسی قرار گرفت و این نتیجه حاصل شد که موضوعیت مادی برای آثار فکری وجود ندارد و مالکیت پدیده های ادبی، فرهنگی و هنری امری اعتباری ست؛ در مورد مبانی اعتبار مالکیت این آثار نیز وحدت نظر وجود نداشته و گاهی از حیث پدید آورنده ی اثر به مالکیت آن توجه می شود و گاه از حیث خود اثر.در ادامه آنچه در رویه قضایی ایران حاکم است نشان داد که مالکیت این آثار دارای اعتبار ویژه و تحت قوانین موجود مورد توجه قضات دادگاه های مربوطه قرار گرفته است.نهایتا این تحقیق تاکید می کند که تحولات جامعه ، توجه و بررسی و تدوین مقرارت منسجم بیشتری را حول این موضوع می طلبد.

کلیدواژه ها:

اعتبار ملکیت ، مالکیت فکری ، آثار ادبی فرهنگی هنری ، رویه قضایی