بررسی اثر رویکرد اجرایی بر موفقیت و شکست سیستم های اطلاعاتی

مقاله حاضر محتوا و نتایج پروژه بررسی علل موفقیت و شکست پروژه های سیستم های اطلاعاتی در کشور را بررسی کرده است. هدف پروژه ارزیابی پروژه های نمونه و استخراج عامل های موفقیت و شکست در آنها بوده است. به دلیل بی سابقه بودن تحقیق در کشور، بخش قابل ملاحظه ای از توان اجراییی، مصروف ایجاد چهارچوب ارزیابی مناسب برای شرایط کشور گردیده است. ساختار ارزیابی به عنوان یکی از نتایج مهم پروژه، دارای معیارهای هفت گانه به منظور پوشش دادن کلیه عوامل موثر بر موفقیت و شکست پروژه ها در حوزه رویکرد اجرایی است. ساختار مورد اشاره به گونه ای طراحی شده است که می تواند با توسعه تحقیق به بررسی چرایی و چگونگی حضور عامل ها و تاکید بر عاملهای اجرا و مدیریت تحول به عنوان دو رکن اصلی هر سیستم اطلاعاتی، به ساختاری برای پیشگیری از شکست پروژه ها بدل گردد. از نظر آزمون نظریه، پروژه نتایج قابل ملاحظه ای را در برداشت که ضمن تاکید بررویکرد سازمانی به عنوان مناسبترین رویکرد اجرایی، ضرورت نقد و بازنگری مفروضات که در این زمینه انجام شده است. حضور رویکرد اجرایی معین و ثابت در طول پروژه به عنوان یکی از فروض تحقیق در نظر گرفته شده است و اثری یک سویه برای آن در نظر گرفته می شود. در نتیجه، به تغییر متناسب رویکرد اجرایی برای حفظ مسیر موفقیت پروژه و اثر دوم رویکرد اجرایی بر استقرار موفقیت آمیز نتایج پروژه در سازمان کمتر اشاره می شود. مضاعف بودن اثر رویکرد اجرایی بر موفقیت و شکست پروژه ها نکته ای است که در ادبیات مرتبط کمتر مورد تایید قرار گرفته است اثر اول از آنجا ناشی می شود که موفقیت متدولوژی یا هر عنصر متشکله پروژه سیستم اطلاعاتی به تحقق آن در عمل و به عبارت دیگر به درستی رویکرد اجرایی پروژه وابسته است. اثر دوم آن است که رویکرد اجرایی نحوه تعامل پروژه با سازمان را تعیین می کند و ناکارایی آن همواره به عدم پذیرش یا پذیرش نارسای پروژه و فراورده های آن توسط سازمان منجر می شود. نتایج پروژه حاضر نشان میدهد که اثر دوم رویکرد اجرایی، از اهمیتی حداقل برابر در تعیین موفقیت و شکست پروژه های کشور در مقایسه با اثر اول برخوردار است و در تنظیم چهارچوب ارزیابی با مدیریت پروژها ها لازم است اثر دوم همپای اثر اول در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت سیستم های اطلاعاتی ، ارزیابی موفقیت و شکست ، رویکرد اجرایی