مبالغه و اغراق در نفثه المصدور

برای شناخت هرچه بهتر یک اثر ادبی به ویژگی بیان مطالب و نحوه ی خاص ایراد آن توجه میشود. بین زبان یک اثر و ذهن و روح صاحب اثر ارتباط تنگاتنگی برقرار است؛ چرا که ابزار یک نویسنده در انتقال اندیشه و احساسات وی، واژگان و الفاظ اند. از جمله امکاناتی که باعث زایش تخیل است، میتوان به مبالغه و اغراق اشاره کرد. شهاب الدین محمد خرندزی زیدری نسوی نفثه المصدور ) 632 ه( را پس از تازش مغولان به ایران وکشته شدن جلالالدین خوارزم شاه با نثری شاعرانه مینویسد و در آن به شرح دردهاو دربه دریهایش میپردازد. میتوان گفت نفثه المصدور در واقع شعری است به نثر. این مقاله دربارهی مبالغه و اغراق در نفثه المصدور ا ست و سعی شده است مبالغه و اغراق گویی های زیدری نسوی در آن نشان داده شود. روش به کار رفته در این مقاله توصیفی تحلیلی است؛ به این گونه که پس از تعریف، به استخراج اغراقهای نفثه المصدور و تحلیل آنها پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

مبالغه ، اغراق ، نفثه المصدور ، زیدری نسوی