ارزیابی مالی طرح پرورش گاومیش درشهرستان رضوانشهر، استان گیلان

در بخش کشاورزی و روستایی بسیاری ازکشورهای درحال توسعه زیربخش زراعت به تنهایی نمیتواند اشتغال و عایدی کافی ایجاد نماید واما باتوجه به ظرفیت محدود اراضی، به این جهت پرداختن به اشتغال سودآور غیرزراعی حایز اهمیت است تا تفاوت درآمد شهرنشینان و روستانشینان بهبودیابد و مهاجرت روستاییان به شهر کاهش یابد. اولین وظیفهی نظام اقتصادی تعیین انواع کالاها و خدماتی است که باید تولید و عرضه شوند. با توجه به رشد جمعیت و افزایش روزافزون تقاضای فرآورده های دامی برخورداری استان گیلان از ظرفیت های مناسب برای توسعه دامداری و دامپروری مطالعه ابعاد مالی این نوع رشته فعالیتها در استان گیلان حایز اهمیت میباشد. مهمترین مساله ای که مدیران درکشورهای در حال رشد با آن رو به رو هستند تحقق بخشیدن به اهداف برنامه های توسعه است و دلیل بروز مشکلات درراستای رسیدن به این اهداف تهیه ناقص طرحها میباشد، پرورش گاومیش در استان گیلان رشد شایان توجهی در سالهای اخیر داشته است. هدف از این مطالعه ارزیابی طرح پرورش گاومیش مولد 20 راسی با استفاده از طریق شاخص- نرخ بازده حسابداری ،)PPR( معکوس دوره برگشت سرمایه ،)PBP( های ارزیابی پروژه شامل دوره برگشت سرمایه و روش نسبت فایده به هزینه (PI( شاخص سودآوری ،)NPV( ارزش فعلی خالص ،)IRR( نرخ بازده داخلی ،)ARR( میباشد . نتایج بدست آمده حاکی ازآن است که پرورش گاومیش دارای توجیه اقتصادی و به لحاظ مالی )BCR( سودآور است.

کلیدواژه ها:

شاخص های مالی غیرتنزیلی ، شاخص های مالی تنزیلی ، نرخ بهره ، بخش کشاورزی