تعیین آستانه های عوامل موثر بر گسترش حجمی آبکندها با استفاده از تکنیک های داده کاوی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 425

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

GEOO05_111

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1396

چکیده مقاله:

فرسایش آبکندی با توجه به تخریب شدید اراضی در مناطق خشک و نیمه خشک، یک مشکل بزرگ در مدیریت منابع طبیعی و حفاظت خاک محسوب می شود (Akgün and Türk,2011:1516; Chaplot, 2013:2). فرسایش آبکندی به عنوان یک جریان پیچیده ی ژیومورفولوژی و تغییر دهنده منظر زمین و تخریب کننده محیط زیست می باشد که ارایه ی مدل فراگیر و جهانی با توجه به جنبه های مختلف آن دشوار به نظر می رسد (رستمی زاد و همکاران، 1394: 47). برای مبارزه با فرسایش آبکندی می بایست مکانیزم رشد و گسترش ابعاد آبکندها به ویژه رشد طولی آنها شناخته شود (Vanmaercke,2016: 340). آستانه در تحقیقات مربوط به ژیومورفولوژی و اکوسیستم های طبیعی دارای اهمیت بسیاری است که توسط بسیاری از دانشمندان و نیز بسیاری از متون تخصصی در بیست ساله اخیر بحث و بررسی شده است (زارع و همکاران، 1393: 324). پاتون و شام برای اولین بار مفهوم آستانه را در ایجاد آبکند به کار بردند (پاتون و شام، 1975). در ساده ترین تعریف، آستانه عبارت از نقطه ای است که پس از آن رفتار سیستم تغییر می کند (Phillips, 2006). با توجه به اهمیت فرسایش آبکندی وچگونگی ایجاد و گسترش و کنترل آن نیاز به مطالعات بیشتر و جامع تری در این رابطه احساس می گردد.

نویسندگان

مجید ابراهیمی

دانشجوی دکتری ژیومورفولوژی، دانشگاه حکیم سبزواری

ابوالقاسم امیراحمدی

دانشیار گروه ژیومورفولوژی، دانشگاه حکیم سبزواری

محمدعلی زنگنه اسدی

دانشیار گروه ژیومورفولوژی، دانشگاه حکیم سبزواری

سیدرضا حسین زاده

دانشیار گروه ژیومورفولوژی، دانشگاه فردوسی مشهد