کاربرد تلفیق روشهای تصمیم گیری چند معیاره مکانی (SMCDM) با GIS در کاربری اراضی شهری
محل انتشار: همایش ژئوماتیک 88
سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,279
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
GEO88_080
تاریخ نمایه سازی: 8 فروردین 1388
چکیده مقاله:
ارزیابی تناسب کاربری اراضی شهری به منظور تخصیص هر کاربری به مناسبترین زمین و با هدف برآورد بیشترین کارائی کاربری تخصیص یافته در ارائه خدمات به شهروندان و دیگر کاربری ها و فعالیتهای شهری، انجام می شود . این پروسه به علت تأثیر گذاری و وابستگی شدید کاربریهای مختلف شهری بر یکدیگر و همچنین بر فعالیتهای روزمره شهری فرآیند پیچیده ای بشمار می رود و تأثیر گذاری ذینفع ها و فاکتورهای متعدد در فعالیت کاربری های شهری بر پیچیدگی مسئله می افزاید . چنین پیچیدگی استفاده همزمان از ابزارهای مختلف پشتیبانی تصمیم نظیر سیستم های اطلاعات (مکانی) و تحلیل های تصمیم چند معیار (SMCDM) را ایجاب می کند. یکی از مسائل مهم در برنامه ریزی شهری تعیین مناسبت کاربری اراضی می باشد. در این مسئله بایستی با توجه به معیارهایی محیطی از جمله شیب، ارتفاع، جهت شیب، اقلیم، فرسایش، قابلیت اراضی، خاک و همچنین فاکتورهای اقتصادی و اجتماعی، بهترین کاربری را برای هر واحد از زمین تعیین ن مود. در این تحقیق با توجه به معیارهایی محیطی و براساس چهار روش تصمیم گیری مکانی شامل SAW ،ELECTRE ،TOPSIS و AHP مدل مناسبت کاربری ها مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این مقاله بیانگر آن است که مهمترین کاربرد SMCDM در مباحث برنامه ریزی شهری، تعیین میزان مناسبت کاربریهای مختلف برای هر واحد مکانی می باشد که با کمک GIS و سیستم های تصمیم گیری چند معیاره مکانی قابل محاسبه می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اسماعیل نصیری
استادیار دانشگاه پیام نور مرکز قیدار
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :