تاثیر اندازه موسسه حسابرسی بر کیفیت افشا در مراحل مختلف چرخه عمر

هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر اندازه موسسه حسابرسی بر کیفیت افشا در چرخه عمر شرکت می باشد. در این پژوهش متغیر اندازه موسسه حسابرسی از تعداد صاحبکارانی که موسسه حسابرسی در طول سال مسیولیت حسابرسی آن را بر عهده داشته است، مورد ارزیابی قرار گرفته است. شاخص کیفیت افشاء امتیازهای تعلق گرفته به هر شرکت است که توسط سازمان بورس و اوراق بهادار تهران از طریق اطلاعیه ی رتبه بندی شرکت ها، منتشر می شود. برای تفکیک شرکت ها به مراحل مختلف چرخه عمر از مدل آنتونی رامش (1992) استفاده شده است. برای انجام این پژوهش نمونه ای مشتمل بر 95 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی سال های 1386-1393 با روش حذف سیستماتیک انتخاب گردیده است. طبق نتایج حاصله اندازه موسسه حسابرسی بر کیفیت افشاء اطلاعات شرکت ها تاثیر مستقیم دارد ولی این امر تاثیر معنادار نبود. همچنین در مرحله افول شرکت ها، اندازه موسسه حسابرسی بر کیفیت افشای اطلاعات شرکت ها تاثیر مستقیم و معنادار دارد اما در مراحل رشد و بلوغ این تاثیر معنادار نبود. با توجه به قرار گرفتن شرکت در مرحله های مختلف از چرخه عمر شرکت، میزان تاثیر دوره تصدی حسابرس بر کیفیت افشا متغیر بوده است. نتایج پژوهش با یافته های والاس و همکاران (1994) سازگار نبود.

کلیدواژه ها:

اندازه موسسه حسابرسی ، کیفیت افشاء چرخه عمر شرکت