بررسی اثرات کود کندرهای اوره با پوشش گوگردی (SCU) در قیاس با کود ا وره

استفاده از کودهای شیمیایی نیتروژنی سهم قابل توجهی در افزایش تولید جهانی غذا در پنجاه سال اخیر داشته است. با این وجود چالش های زیست محیطی و ا قتصادی ناشی از مصرف این عنصر غذایی در کشاورزی لزوم توجه به کارایی مصرف آن را افزایش داده است. بررسی های انجام شده در سرتاسر جهان نشان می دهد که محصولات زراعی قادر به استفاده مستقیم بیش از نیمی از کود نیتروژنی مصرف شده نمی باشند. نیتروژن مهمترین عنصر غذایی مورد نیاز نباتات زراعی و باغی است و بعد از آب، مهمترین عامل محدود کننده رشد نباتات مختلف است. نیتروژن عمدتا از طریق کودهای شیمیایی محلول و به خصوص اوره تامین می گردد. پویایی بالای نیتروژن و حلالیت زیاد کود اوره از راه های مختلف از جمله آبشویی و نیترات زدایی کارایی مصرف این کود را به خصوص در کشورهای در حال توسعه، پایین آورده است. به این منظور تلاش های گسترده ای با هدف یافتن راهکارهای مناسب برای بهبود کیفیت خاک، محصولات کشاورزی و حذف آلاینده های آغاز شده است. از جمله این راهکارهای کاربر کودهای کندها می باشند. این کودها عناصر غذایی را به تدریج و بر اساس نیاز غذایی گیاه آزاد می نمایند و ازطریق به حداقل رساندن اتلاف در فاصله بین مصرف و جذب کود کارایی مصرف کود را افزایش می دهند. در صورتی که بتوان مصرف نیتروژن را با استفاده از کودهای کندرها یکبار و پیش از کاشت انجام داد، علاوه بر کاهش میزان مصرف کود و به تبع آن کاهش هزینه های تولید، بازده جذب نیتروژن نیز افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

تجمع نیترات ، کارایی مصرف کود ، کود کندرها ، نیتروژن