رابطه بین اعتماد به نفس بیش از حد مدیران و کیفیت گزارش گری مالی

زمینه: استفاده کنندگان برای قضاوت و تصمیم گیری در بازار سرمایه و ارزیابی مفاد قراردادی و مباشرت مدیریت، نیاز به اطلاعات سودمند دارند. در سال های اخیر با ورود بحث روان شناسی به حوزه مالی و حسابداری یکی از عوامل شناخته شده موثر بر کیفیت اطلاعات، اعتماد بیش از اندازه مدیران می باشد. مدیریت با اعمال سلایق و احساسات و اطلاعات و باورهای شخصی خویش اطلاعات حسابداری و همچنین کیفیت گزارش گری را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه بین اعتماد به نفس بیش از حد مدیریت و کیفیت گزارش گری مالی در ایران می باشد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر در زمره ی تحقیقات کمی در محیط بازار سرمایه و جزء تحقیقات توصیفی حسابداری به شمار می رود. به علاوه با توجه به این که از اطلاعات تاریخی در آزمون فرضیات آن استفاده شده، از نظر بعد زمانی گذشته نگراست. نتایج و یافته ها: جامعه ی آماری تحقیق، شرکت های بورس می باشد که به وسیله ی غرباگری، انتخاب شده اند. تعداد نمونه 93 می باشد که در طول 7 سال، از سال 1388-1394 مورد بررسی قرار گرفته و تعداد کل مشاهدات بالغ بر 651 مشاهده می باشد. برای برازش الگو و آزمون فرضیه ها، از رهیافت داده های ترکیبی (پانل دیتا) استفاده گردید. نتایج نشان می دهد بین اعتماد بنفس بیش از اندازه مدیران و کیفیت گزارش گری رابطه معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

اعتماد بنفس بیش از حد ، مالیه رفتاری ، کیفیت گزارش گری ، اقلام تعهدی