تاثیر متقابل اقلیم، شیب و لیتولوژی در پراکنش مکانی زمین لغزشهای منطقه هشتجین (جنوب استان اردبیل)

در بیشتر مدل سازیهای مربوط به زمین لغزشها از جمله زمین لغزشهای منطقه هشتجین، میزان بارندگی ماهانه و یا سالانه بعنوان متغیر مستقل وارد محاسبات میشود. اما قبل از ورود این متغیر مستقل به توابع مربوطه باید نقش آن دروقوع زمین لغزش هر منطقه در ارتباط با عوامل دیگر نیز مشخص گردد. جهت تعیین این رابطه از جداول متقاطع و روش آماری مربع کای و ضرایب مربوطه استفاده شده است. حدود 97/4 درصد از مساحت مناطق گسیخته شده در محدوده هایی با بارندگی سالانه 260 تا 460 میلی متر اتفاق افتاده است. حداکثر زمین لغز ش ها در سازندهای رسی میوسن و زون های آلتره، و حداقل آنها در سازندهای سخت ولکانیکی و رسوبی بوقوع پیوسته است. مناطق با بارندگی بین 260 تا 460 میلی متر معمولاً با لیتولوژی رسوبات میوسن و سنگ های ائوسن آلتره شده و همچنین با کلاس های شیب پایین تر از(IV) منطبق است. نتایج آزمون آماری نیز انطباق مناطق با بارندگی فوق و شیب پائین تر از 30 درصد را با لیتولوژی رسوبات رسی میوسن و سنگهای آلتره شده ائوسن را به اثبات میرساند به دلیل محدودیت دادههای ثبت شده از بارندگیها می- توان تاثیر عامل بارندگی در وقوع زمین لغزشهای در این منطقه را یکنواخت فرض نموده و در مدل سازیها و محاسبات خطر و حساسیت به لغزش دامنهها از نوع لیتولوژی و یا کلاس شیب آنها استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

زمین لغزش ، بارندگی سالانه ، شیب ، مدل سازی