مقایسه روش تفاضل در تفاضل و شبکه های عصبی مصنوعی در اثر صادرات بر بهره وری صنایع کارخانه ای ایران

این پژوهش در نظر دارد پس از تحلیل رابطه صادرات بر بهره وری صنایع کارخانه ای ایران، یک مقایسه بین میزان تاثیر روش های تفاضل در تفاضل با شبکه های عصبی ارایه نماید. در این مطالعه بعد از مدل سازی و آزمون های مرتبط با داده های تلفیقی ابتدا رشد بهره وری از برآورد یک تابع تولید کاب داگلاس به دست آمد بدین صورت که در این تابع به تاثیر متغیرهای سرمایه گذاری و نیروی کار بر تولید صنایع به تفکیک کدهای چهار رقمی ISIC پرداخته شد. نتایج تخمین مدل با استفاده از روش تفاضل در تفاضل نشان می دهد صادرات تاثیر مثبت معنی داری بر رشد بهره وری دارد. نتایج تخمین مدل با استفاده از روش شبکه های عصبی نشان می دهد صادرات تاثیر مثبت معنی داری بر رشد بهره وری دارد. ارایه متغیرهای توسعه صادرات در دو روش تفاضل در تفاضل و شبکه های عصبی نشان داد که میزان بهره وری را با کمک شبکه عصبی با توجه به قابلیت پیش بینی آن می توان به خوبی افزایش داد.

کلیدواژه ها:

روش تفاضل در تفاضل ، بهره وری ، شبکه عصبی مصنوعی