رابطه ابعاد دین داری با اعتماد به نفس دانش آموزان دوره متوسطه

هدف کلی این پژوهش بررسی رابطهء بین ابعاد مختلف دینداری ( بعد اعتقادی، بعد تجربی، بعد پیامدی، بعد مناسکی) با اعتماد به نفس دانش آموزان دورهء متوسطه شهر مریوان است، به دنبال تعیین رابطه و سهم نسبی ابعاد مختلف دینداری در تبیین میزان اعتماد به نفس دانش آموزان بوده است. مطالعه حاضر از نوع تحقیقات همبستگی بوده است. 300 نفر از دانش آموزان دورهء متوسطه شهر مریوان با روش نمونه گیری به شیوهء تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند ابزار پژوهش عبارت است از الف) پرسشنامه دین داری آیزنک ب) پرسشنامه سنجه دینداری مسلمانان. داده های بدست آمده با روش رگرسیون چند گانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و مشخص شد بین ابعاد مختلف دینداری ( بعد اعتقادی، بعد تجربی، بعد پیامدی، بعد مناسکی) با اعتماد به نفس دانش آموزان دورهء متوسطه رابطهء معنی دار وجود دارد. همچنین نتایج بدست آمده حاکی از آن است که بعد اعتقادی 0/22، بعد مناسکی 0/19، بعد پیامدی 0/15 و بعد تجربی 0/17 به ترتیب پیش بینی کننده و تبیین کننده میزان اعتماد به نفس دانش آموزان دورهء متوسطه شهر مریوان بوده اند؛ بنابراین می توان بیان کرد که دینداری و ابعاد مختلف آن با میزان اعتماد به نفس دانش آموزان دورهء متوسطه رابطه مثبت و معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

دینداری ، اعتماد به نفس ، دانش آموزان دوره متوسطه