گذاری بر بیوتکنولوژیو ایمنی زیستی در راستای توسعه پایدار و حفظ محیط زیست

امروزه جهان با انقلاب جدیدی به نام مهندسی ژنتیک روبرو است که به خاطر منافع زیاد این فناوری، شاهد گرایش اکثر کشورها به این فناوری هستیم به طوری که تا پایان سال 2007 میلادی، سطح 114 میلیون هکتار رسیده است.هر فناوری دارای موافقین و مخالفینی می باشد / گیاهان تراریخته به 3 و مهندسی ژنتیک هم از این قاعده مستثنی نیست. نگرانی هایی که در این باره مطرح می شود به طور خلاصه دارای جنبه های زیست محیطی، سلامتی انسان و دام، اقتصادی و تجاری است. هدف از بررسی موضوع حاضر تحلیل فناوریهای حاصل از بیوتکنولوژی در قالب موضوعات ایمنی زیستی با توجه به مبانی توسعه پایدار و محیط زیست است. این مقاله به شیوه کتابخانه ای و بر اساس تحلیل ادبیات و منابع موجود داخلی و خارجی در این زمینه صورت گرفته، ابتدا مفاهیم ایمنی زیستی، گیاهان تراریخته(حاصل از آزمایشات بیوتکنولوژی) و فناوری زیستی(موارد بیولوژیکی) بررسی و ارتباط آن با توسعه پایدار و پایداری زیست محیطی تحلیل شده است. و در ادامه در راستای هدف تحقیق پاسخ گوی این سوال خواهیم بود که راهکارهای عملی قرار گرفتن فناوری های حاصل از بیوتکنولوژی با حفظ اصول ایمنی زیستی در ارستای توسعه پایدارو حفاظت از محیط زیست کدامند؟

کلیدواژه ها:

پایداری ، توسعه ، گیاهان تراریخته ، بیوتکنولوژی ، ایمنی زیستی