بیرون از ناکجا آباد به سوی چشم اندازی تازه در تحلیل جامعه شناختی

پس اینک می توانم در ادامهٔ سخن خود به شما بگویم در باب جامعه ای که هم اکنون وصفش را کردیم چه احساسی دارم. احساس من بسیار شبیه است به احساس کسی که حیواناتی زیبا را بر پرده، و یا شاید در عالم واقعیت، به حال سکون و آرامش دیده و آنگاه آرزو می کند که شاهد جنبش آنها و به نمایش درآمدن برخی تناسبات چشمگیر اندامشان باشد. احساس من دربارهٔ شهری که وصفش را کردیم درست این چنین است

کلیدواژه ها:

ناکجا آباد ، تحلیل جامعه شناختی