تاثیر کاربرد خارجی پرولین و گلایسی نبتایین بر تغییرات بیوشیمیایی درانگور در وضعیت تنش خشکی

پرولین و گلایسینبتایین از رایجترین مواد آلی سازگارند که با تنظیم اسمزی و محافظت از غشاها، پروتیینها و آنزیمها از تاثیرات مخرب تنشهای اسمزی در گیاهان جلوگیری می کنند. براساس گزارشها، با کاربرد خارجی این ترکیبات در گیاهان، تحمل آنها به خشکی را میتوان افزایش داد. بدینمنظور، این تحقیق به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار بر روی چهار رقم انگور خوشناو ، پیکانی ، پرلت و فلیم سیدلس اجرا شد. تاکهای تحت تنش خشکی با 70 درصد از آب مورد نیاز انگور آبیاری شدند. پرولین 10) میلی مولار) و گلایسین بتایین 15) میلی مولار) در چهار مرحله (پیش از گلدهی، گلدهی، غوره شدن و رنگ گرفتن خوشه های انگور) روی تاکها محلولپاشی شد. نتایج نشان داد که مقدار پرولین و گلایسین بتایین درونی گیاه و فعالیت آنزیمهای پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز در هر دو تیمار پرولین و گلایسینبتایین به طور معناداری بیشتر از شاهد بود. بیشترین و کمترین مقدار پرولین به ترتیب در ارقام فلیم سیدلس و پیکانی ارزیابی شد، اما دیگر صفات اندازه گیریشده اختلاف معناداری در بین ارقام نشان ندادند. با توجه به نقش این آنزیمها در از بین بردن گونههای فعال اکسیژن و همچنین نقش پرولین و گلایسینبتایین در فعال کردن آنتیاکسیدانها، با کاربرد این دو اسمولیت میتوان تحمل انگور را در مقابل تنش خشکی افزایش داد

کلیدواژه ها:

آسکوربات پراکسیداز ، آنتی اکسیدان ، پراکسیداز ، تنش آبی ، تنظیم اسمزی