مدیریت منابع منابع انسانی در پرتو توجه به فرآیند آسیب شناسی مدیریت منابع انسانی در آموزش و پرورش

مدیریت منابع انسانی تخصص ویژهای است و روز به روز نیز بر نقش، جایگاه و اهمیت آن در سازمانها افزوده میشود.از دیر باز آموزش و بهسازی منابع انسانی و بهسازی و تعالی فرآیندها در آموزش و پرورش به مشابه زیر ساخت توسعه پایداراز سیاست و اهمیت بالاتری نسبت به دیگر سازمان ها دارد در آستانه تحول بنیادین در افق ایران 1404 متمایز و متفاوت ازروزها گذشته است چرا که سند ملی آموزش و پرورش از مطالبات رهبری معظم انقلاب اسلامی و تمنای همه ذینفعان داخلی وخارجی آن است و از طرفی دانش آموزان عزیز میهن اسلامی لایق شایسته بهترین ها در فرآیند تعلیم و تربیت هستند اصلاح وبهسازی فرایندها و بهسازی منابع انسانی و تعالی مدیریت بخصوص مدیریت منابع انسانی در حقیقت بسیج منابع برای منافع انسانهاست و در فرایند پر تحول جهانی شدن مدیران با چالش های فراوان رو به رو هستند که همواره با ایجاد ابعاد جدیدی درفضای کسب و کار، بایستی در فکر تربیت کارآفرینان نه کارمندان باشند.در سازمان های آموزشی تعامل یاددهی و یادگیری بایستی در محیطی به دور از خطا و کسب تجربه برای زیست حقیقی درزندگی حقیقی است لذا تقسیم هدف های کلی به هدف های فرعی و تبدیل به هدف عملی در کلاس به کمک معلمان جهت بالا بردن روحیه ی همکاری می توان تغییرات چشمگیری در بازده کاری معلمان و دانش آموزان ایجاد کرد.معتقدم از تجربه های زیستی معلمان خود می توان به دانش بومی دست یافت بی آنکه تجربه های جهانی را انکار کرد. رسالت و ماموریت مدیریت منابع انسانی، بایستی تربیت معلم آینده، تربیت معلم آینده، آینده ی تربیت معلم، آینده ی معلم را بتواند طراحی کند؛ در نهایت آموزش آینده و آینده ی آموزش را مشخص کند، دانش آموزان آینده را تربیت کند و آینده ی تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی کند و آینده سازان کشور را تربیت کرده و به جامعه تحویل دهد. نقش منابع انسانی در سازمان، ارزشمند ترین سرمایه با بیشترین ارزش افزوده، مهمترین عامل در بهبود عملکرد سازمان محملی برای یادگیری سازمانی،عاملی برای پیشبرد اهداف مدیریت،موتور تغییر و بهبود با تفکر نو حیات و بقای هر نظام آموزشی تا حد زیادی به تواناییها، مهارتها، آگاهیها، دانش و تخصصهای متنوع منابع انسانی، به ویژه معلمان، آن بستگی دارد و هر چه معلمان، مدیران و کارکنان آن نظام آموزشی؛ آمادگی و توانمندی بیشتری داشته باشند، سهم بیشتری در ارتقای سطح کارآیی سازمان خواهند داشت. امروزه که تمام سازمانها به نوعی از پیشرفت سریع فناوری متاثرند، برای حفظ و ادامه حیات خود ناگزیر به انجام دگرگونیهایی، همسو با این پیشرفت در همه ابعاد سازمان خود هستند؛ زیربنا و نقطه شروع همه این تغییر و تحولات، توانمندسازی منابع انسانی است.