مسوولیت مدنی پزشکان با رویکرد قانون مجازات اسلامی 1392

مسوولیت پزشکی، پاسخگو بودن پزشک در قبال خساراتی است که به بیمار وارد می آورد و این خسارات، ناشی از انجام وظایف پزشکی است. اگر مسوولیت پزشکی مبتنی بر نظریه قهری باشد؛ اثبات تقصیر برعهده بیمار یا مدعی خسارت است و در صورتی که مبتنی بر نظریه قراردادی باشد، بسته به اینکه تعهد پزشک، تعهد به نتیجه یا به وسیله باشد، موضوع متفاوت خواهدبود. در این مقاله با رویکرد قانون جدید به مسوولیت پزشک، نقایص موجود در این زمینه، بررسی شده است و به بررسی مسوولیت مدنی پزشکان در قانون 1392 پرداخته در صورت عدم تقصیر پزشک در علم و عمل ضمانی بر وی وجود ندارد هر چند اخذ برایت نکرده باشد )تبصره 1 ماده 495 (.در واقع قانون مجازات جدید مبنای تقصیر را پذیرفته است.این در حالی است که پیش از این پزشک ضامن هر گونه خسارتی بود که در حین درمان به بیمار وارد می شد ولو مرتکب قصوری هم نمی شد. دیدگاههای موجود در مورد مسوولیت مدنی پزشک، ماهیت قرارداد معالجه و ارکان مسوولیت مدنی پزشک )که عبارت از خطای در مرحله تشخیص، خطای در مرحله معالجه و خطای در عمل جراحی است( نقد و بررسی شده و مفهوم حقوقی اخذ رضایت و ویژگی های آن، تبیین شده اند .

کلیدواژه ها:

مسیولیت مدنی پزشک ، بیمار ، رضایت به درمان ، تعهد به وسیله ، تعهد به نتیجه ، خطای پزشکی