بررسی رابطه میزان و ابعاد دینداری با بهزیستی روانشناختی دانش آموزان دختر متوسطه

دینداری ویژگی با خصلتی فردی است که می تواند در پرتو نوعی جامعه پذیری خاص به منبعی درونی برای کنترل و تنظیم رفتار و عواطف بدل شود. بسیاری از تحقیقات بر نقش محافظتی دینداری متمرکز شده و بیان کرده اند که دینداری می توان به عنوان عامل محافظتی قدرتمندی از افراد در برابر مخاطرات گوناگون محافظت کند. همچنین مطالعات زیادی در خصوص نقش دینداری در جنبه های مختلف روانشناختی و زندگی انسان صورت گرفته است. هدف از این تحقیق بررسی رابطه دینداری وابعاد آن با بهزیستی روانشناختی و تنظیم هیجانی دانش آموزان بود. برای این منظور با توجه به حجم جامعه آماری، با استفاده از جدول مورگان تعداد 120 نفر با استفاده از شیوه نمونه گیری احتمالی و تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. بعد با پرسشنامه دینداری، تنظیم هیجانی و بهزیستی روانشناختی مورد تست و ارزیابی قرار گرفتند. پایایی پرسشنامه ها به روش آلفای کرنباخ و روایی آنها به شیوه تحلیل عوامل تعیین شده بودند. نتایج بیانگر روایی و پایایی مطولب پرسشنامه ها بود. برای بررسی رابطه میزان و ابعاد دینداری با بهزیستی روانشناختی و تنظیم شناختی هیجانی دانش آموزان، از روش آماری تحلیل واریانس و آزمون t-test و همچنین از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. و این آزمون ها توسط نرم افزار آماری SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. یافته های حاصل نشان داد که ابعاد اعتقادی و عاطفی دینداری به صورت مثبت رابطه بالا و مثبت با بهزیستی روانشناختی و تنظیم هیجانی دارد و همچنین میزان دینداری با بهزیستی رواشناختی و تنظیم هیجانی رابطه مثبت و معنی داری نشان داد. همان طور که نتایج این تحقیق نشان داد، دینداری می تواند راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و به تبع آن تامین بهزیستی روانشناختی را در پی داشته باشد. این مسیله باید در برنامه های پیشگیری و درمان مدنظر قرار گرفته، بر اساس آن برنامه ریزی شود.

کلیدواژه ها:

دینداری تنظیم هیجانی ، بهزیستی روانشناختی