ارزیابی نقش و جایگاه بافت های فرسوده شهر در ایجاد و گسترش جرم، (مطالعه موردی: شهر زاهدان)

از عوامل موثر بر بالابودن میزان جرایم و آسیب های اجتماعی، وجود مکان ها و مناطق جرم خیز است. از این نظر بافت هایفرسوده شهری مکان های مستعدی برای پیدایش و رشد جرایم و آسیب های اجتماعی به شمار می روند. بنابراین اهمیت وضرورت پژوهش حاضر از آنجایی ناشی می گردد که بافت های فرسوده به خصوص در شهر زاهدان با توجه به وجود بافتهای فرسوده زیاد، در تحقیقات متعدد نشانگر آن است که وقوع جرم در آنها بیشتر بوده که این امر نیازمند بررسی وتحلیل جرم شناسی آن می باشد. این پژوهش یک نوع تحقیق کاربردی – توسعه ای است. روش مطالعه توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش شامل جمعیت ساکن در بافت فرسوده شهر زاهدان در سال 1395 به تعداد250000 نفر می باشند که بر اساس فرمول کوکران این تعداد به 380 نفر تقلیل یافتند. داده ها با استفاده از دوپرسشنامه بافت فرسوده به 15 گزینه و پرسشنامه ارتکاب جرم با 16 سوال بهره گرفته شده است. برای تجزیه و تحلیلاطلاعات آماری و برای تشریح نتایج پرسشنامه از نرم افزار SPSS و آزمون رگرسیون استفاده شده است. نتایج بیانگر آن است که فرضیه اصلی پژوهش با میزان معناداری 0,000 مورد تایید واقع گشت بدین صورت که وجود بافت فرسودهدر شهر زاهدان بر میزان ارتکاب جرم تاثیر داشته است و زمینه ساز افزایش آن شده است. همچنین سایر زیرمجموعههای ارتکاب جرم نیز از بافت فرسوده تاثیر پذیرفته اند، بگونه ای که بر خرید و فروش مواد مخدر، خرید و فروش مشروبات، شرارت و مسایل خانوادگی و اجتماعی به ترتیب با میزان معناداری 0,001، 0.002، 0.000 و 0.003 تاثیر داشته است. بر این اساس میزان تاثیر بر شرارت دارای بیشترین تاثیر و و بر مسایل خانوادگی و اجتماعی کمترین تاثیر راداشته است.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، شهر ، جرم ، شهر زاهدان