اولویت بندی عوامل موثر بر تحقق شهر الکترونیک با استفاده از مدل AHP (مطالعه موردی: شهر شیراز)

شهرهای الکترونیکی در جهان با سرعت رو به توسعه فرصت های بسیاری را برای محیط های زندگی، کار و تفریح مردم بهوجود آورده و اطلاعاتی بستری را فراهم می کنند تا مردم وارد هزاره سوم شده و تجربیات جدیدی را در زندگی آغازکنند. شهر الکترونیکی بر اساس اصول و مبانی پایه فناوری اطلاعات و ارتباطات شکل گرفته و به عنوان یکی از کاربردهایاین فناوری درحال توسعه است. دول تها نیز در تلا شاند تا بر تکیه بر همین فناور یهای جدید اطلاعاتی روشخدم ترسانی را به گونه ای تغییر دهند که رسالت پاسخگویی به مردم را در کمترین زمان، بهترین کیفیت و کمترینهزینه به انجام برسانند. بدیهی است که طراحی و استقرار شهر الکترونیکی نقش قابل توجهی در بهبود کیفیت زندگیایجاد می نماید. با توجه به اهمیت موضوع، در این مقاله سعی شده است در راستای تحقق شهر الکترونیک، ابعاد مختلفسازمانی، اجتماعی، سیاسی و تکنولوژیکی مورد بحث و بررسی قرار گیرد و این گونه به نظر می رسد که بعد تکنولوژیکیبالاترین سهم را در تحقق این امر دارا می باشد. این تحقیق با تاکید بر روش پیمایشی و استفاده از ابزار پرسشنامه بهانجام رسیده است. جامعه آماری این تحقیق را 50 نفر از مدیران ارشد شهری و خبرگان موضوع در شهر شیراز تشکیلداده که یک نمونه 15 نفری از آن ها انتخاب گردید. داده های به دست آمده با استفاده از روش AHP مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفته و درجه اهمیت و وزن هر بعد و شاخص رتبه بندی شده است. نتایج پژوهش بیانگر نیاز به توجه بیشتر به عواملتاثیرگذار به خصوص عامل سازمانی در جهت نیل به اهداف شهر الکترونیک می باشد. در این زمینه، ایجاد ساختار سازمانیمناسب توسط مدیریت سازمان ها در اولویت می باشد.

کلیدواژه ها:

شهر الکترونیک ، فناوری اطلاعات ، تجزیه وتحلیل سلسله مراتبی (AHP) ، شهر شیراز