بررسی بهبود خواص و کارایی پیستون با تغییر روش ریخته گری و استفاده از ذرات تقویت کننده

پیستون بعنوان یکی از مهمترین قطعات موتور، به روش ریخته گری ثقلی تولید می شود. با تغییر روش ریخته گری و استفاده از روش ریخته گری گریز از مرکز می توان پیستون را به گونه ای تحت نیروی گریز از مرکز قرار داد که تاج آن دورترین فاصله را از محور دوران و دامنه آن کمترین فاصله را از محور دوران داشته باشد. نیروی گریز از مرکز موجب حرکت و جدایش فازهای جامد در مذاب آلیاژ می گردد. در این پژوهش اثر نیروی گریز از مرکز بر تغییرات ریزساختاری آلیاژ پیستون ارزیابی شد و همچنین اثر ذرات تقویت کننده (ZrO(2 نیز بر خواص این آلیاژ مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از فرآیند ریخته گری گریز از مرکز، سیلیسیم های اولیه به سمت داخلی ترین ناحیه و ذرات تقویت کننده (ZrO(2، فاز آلومینیم α اولیه و تا حدودی ترکیبات بین فلزی بعلت داشتن دانسیته بالاتر، به نواحی خارجی مهاجرت نمودند. هدف از بررسی های انجام شده این است که با تغییر روش ریخته گری و استفاده از ذرات تقویت کننده بتوان مقاومت به ورود حرارت را در تاج پیستون، مقاومت به سایش را در دامنه پیستون و سختی و استحکام را در بخش میانی آن بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

پیستون ، ریخته گری گریز از مرکز ، کامپوزیت ، (ZrO(2 ، تقویت کننده ، ریخته گری گردابی