تدوین راهبردهای طراحی فضای آموزشی براساس نظام آموزشی نوین با رویکرد یادگیری فعال

امروزه، ضرورت آموزش و توسعه آن که سنگ زیر بنای شکوفایی و توسعه سرمایه انسانی به عنوان مهمترین سرمایه ها است با ضرورت نگاه نو در عرصه تغییر و تحولات جهانی و محوریت فناوری اطلاعات گره خورده است و این مهم، سرنوشت تعلیم و تربیت را رقم می زند. نظام آموزشی نوین به عنوان یک نظام آموزشی موفق و کارا برای تحقق خود، با رویکرد یادگیری فعال که منجر به آماده سازی فرد برای ورود به مراحل مختلف زندگی، تحصیل و کار شود، مستلزم طرحریزی دوباره مکانها و امکانات بصورت انعطافپذیر و دانشآموزمحور که بنیان الگوهای نوین آموزشی است، می باشد. و ازآنجاییکه این الگوها از ترکیب شیوههای چندگانه آموزشی بهره میبرند، به فضاهایی پویا برای انواع مختلف فعالیت نیاز خواهند داشت. در این راستا برای دستیابی به فرآیند طراحی صحیح و اصولی، استفاده از یافته های علم روان شناسی محیط می تواند کمبودها و نارسایی های موجود فضاهای آموزشی را جبران نماید . بدیهی است، تلاش برای ایجاد پیوندی مستحکم بین ویژگیهای نظام آموزشی با طراحی فضا از عوامل مهم و تاثیرگذار بر موفقیت نظام آموزشی و پرورشی است. و طراحی فضاهای با هویت، رعایت استانداردها و شاخصه های کیفی، و عملکردی موجب تداوم دریادگیری، شکوفایی و پرورش استعدادها، خلاقیت، مسیولیت پذیری، وکار پربار دانش آموزان خواهد شد. مقاله حاضر به روش توصیفی- تحلیلی به موضوع طراحی محیط های مطلوب و فضای کلاس درس می پردازد بطوری که حاصل آن، رشد و تکامل دانش آموزان برای ورود به عرصه های مختلف باشد

کلیدواژه ها:

طراحی فضای آموزشی ، نظام آموزشی نوین ، رویکرد یادگیری فعال