ارزیابی مبتنی بر حسابداری نوآوری

این مقاله ادبیات علمی در مورد ارزیابی نوآوری را در زمینه حسابداری سنتی و مدرن بررسی می کند. نوآوری ها دارایی های نامحسوس سازمان بوده و ارزش بلند مدت را بوجود می آورند. اما این ارزش همیشه بعنوان یک دارایی نامحسوس بخوبی سازمان نیافته است. نوآوری ها در حسابداری سنتی معمولا بصورت یک هزینه سازماندهی می شدند و بعنوان یک دارایی پوشش داده نمی شدند زیرا آنها معیارهای تشخیص جدی را نداشتند. یک گزارش ترکیبی ( بعنوان بخشی از حسابداری اجتماعی ) می تواند روشی از حسابداری نوآورانه مورد استفاده در ارزیابی نوآوری از دیدگاه خلق ارزش سازمان باشد.

کلیدواژه ها:

نوآوری ، دارایی های نامحسوس ، حسابداری