بررسی انواع سازوکار مذاکره مجدد جهت تعدیل قراردادهای طولانی مدت

انعطاف پذیری در قراردادهای طولانی مدت تضمینکننده تداوم قراردادها و دستیابی به کلیه اهداف است. یکی از سازوکارهای تعدیل و بازبینی این قبیل قراردادها مذاکره مجدد است. مذاکرهمجدد میتواند براساس مبانی مختلف اعم از قانونی یا قراردادی تحقق یابد. اصولا، طرفین این قبیل قراردادها با توجه به محدودیتهای نظام حقوقی حاکم، برای اطمینان از تعادل بین ثبات و انعطافپذیری تلاش میکنند شرط مذاکرهمجدد را در قرارداد خود درج کنند. از اینرو خود را به مذاکره مجدد عناصر اساسی قراردادشان بر مبنای حدوث وقایع جدید متعهد می نمایند. این مقاله تلاش میکند انواع و مبانی مختلف مذاکره مجدد را مورد بررسی قرار دهد.

کلیدواژه ها:

مذاکره مجدد ، قراردادهای طولانی مدت ، تعدیل ، قانون حاکم