جرم پولشویی در قانون ایران و کنوانسیون های بین المللی

جرم پولشویی فرایندی برای تبدیل درامدهای نامشروع ناشی ازقاجاق کالا موادمخدر کلاهبرداری به درامدهای ظاهرامشروع است پولشویی پدیده ای است که به عنوان جرمی سازمان یافته و فراملی دردهه های اخیردراسنادوبرنامه های بین المللی به دنیا معرفی شده است پولشویی یعنی تطهیروقانونی جلوه دادن عواید حاصل ازرفتارهای مجرمانه درسطح جهان رشد بسیاری یافته است بطوریکه به یکی ازمعضلات حاداقتصادجهانی تبدیل شدها ست این جرم یک جرم ثانویه است که به دنبال جرایم مقدمی که منافع مالی و مادی تولید می کنند ارتکاب می یابد و به معنای مخفی کردن اگاهانه ماهیت و منشا نامشروع اموال حاصل ازارتکاب این جرایم است به نحوی که این اموال ظاهری قانونی به خود گرفته و پاک و مشروع جلوه داده شوند درجمهوری اسلامی ایران نیزباتوجه به قرارگرفتن کشوردرمسیرترانزیت موادمخدر خلاهای سیستم بانکی و ... ازسالهاقبل موضوع مبارزه با پولشویی موردتوجه قرارگرفت تااینکه پس ازمطرح شدن این جرم درداخل ایران قوه قضاییه و حقوقدانان جوانب این جرم را موردتوجه قراردادند و به ضرورت جرم انگاری آن صحه گذاردند براین اساس درسطح بین المللی تلاشهای متعددی همچون کنوانسیون سازمان ملل درباره موادمخدر یا کنوانسیون مبارزه با موادمخدر و داروهای روانگردان اساسنامه کمیته باسل منشور1990 اتحادیه اروپا کنوانسیون پالرمو و .. برای مبارزه با این پدیده انجام شده است دراین مقاله با روش تحلیلی توصیفی به بررسی جرم پولشویی درقوانین ایران و کنوانسیونهای بین المللی پرداخته میشود

کلیدواژه ها:

جرایم سازمان یافته ، پولشویی ، قاچاق ، تطهیر پول