نقش معناداری در تداوم شیوه معیشت عشایری

جامعه ی عشایری یکی از جوامع مهم کشور ماست و تقریبا بخش اعظمی از جمعیت کشور ما دارای منشأ عشایری اند. این جامعه در کنار دو جامعه ی معیشتی شهری و روستایی به حیات خویش ادامه می دهد. با توجه به اهمیت این جامعه و نقشی که در طول تاریخ در اقتصاد و فرهنگ ایران زمین داشته است، لزوم توجه و شناخت این جامعه، با وجود ناسازگاری طبیعت و مسائل و مشکلاتی که این جامعه با آن دست به گریبان است، بیش از پیش نمایان می شود. موضوع مورد بررسی در این مقاله نقشی است که معناداری درتداوم شیوه ی معیشت عشایری دارد. روش تحقیق این مقاله، ترکیبی از روش های اسنادی و تحلیلی می باشد. با انجام مطالعات و بررسی ها در نحوه ی معیشت، آداب ورسوم و فعالیتهای فرهنگی واجتماعی عشایر دریافتیم که عامل تداوم این شیوه ی معاش با وجود مشکلات فراوان، صرفاً عوامل مادی نبوده و برای هر یک از این فعالیتها محرکی غیر از عوامل مادی وجود داشته است و این انگیزه های معنوی است که منجر به ادامه ی این شیوه ی معاش گردیده است. بر اساس نتایج این مقاله، موضوعاتی همچون همبستگی خانوادگی، تعاون در امور زندگی، اصالت ها و ارزش های متعالی در زندگی و باورها و اعتقادات ارزشی جامعه عشایری در معنی داری زندگی آنان بسیار موثر واقع گردیده است.

کلیدواژه ها:

عشایر ، معیشت ، معناداری زندگی ، آداب و رسوم