بررسی و تبیین مدل تیوری نحوه ی مکان یابی بنگاه های اقتصادی در سطح یک شهر

برای مکان یابی یک بنگاه اقتصادی در یک شهر با فرض اینکه بنگاه اقتصادی از مسافتی بیشتر، بایستی هزینه ی رفت و آمد نیروی کار را با نرخ (t(N بپردازد، می توان به راه حلی نزدیک تر به واقع دست یافت. بر این اساس در این مقاله این نتیجه بدست آمد که وقتی هزینه ی نیروی کار از مسافتی به بعد، از مرکز شهر افزایش یابد، تابع اجاره ی پیشنهادی بنگاه، شکسته شده و قدرمطلق شیب این تابع افزایش یافته و در نتیجه حداکثر فاصله ای که حاضر است از مرکز شهر دورتر شود، کاهش می یابد؛ که این نتیجه دلیلی برای گسترش شهرها و تجمع شهروندان و بنگاه ها می باشد. همچنین اگر فرض عدم تراکم ترافیک از مساله حذف گردد؛ با بیشتر شدن فاصله، نرخ حمل و نقل افزایش یابد، این نتیجه بدست می آید که شکل تابع اجاره پیشنهادی مقعر شده و این بدین معنی است که با دور شدن از مرکز شهر تمایل برای دورتر شدن، شدیدتر کاهش می یابد و بنگاه نسبت به فاصله های کمتر با نرخ بیشتری از میزان اجاره پیشنهادی خواهد کاست.

کلیدواژه ها:

مکانیابی بنگاه اقتصادی ، وانتانن ، اقتصاد شهری