بررسی و تبیین جایگاه رویکرد میانگین گیری بیزی در بررسی عوامل موثر بر رشد شهری

در بررسی عوامل موثر بر رشد شهری یک منطقه از شهر، هر محقق با توجه به دیدگاه ذهنی خود و با توجه به محدودی تهای موجودتعداد محدودی متغیر را مورد بررسی قرار می دهد. این رویکرد باعث می شود حتی با در نظر گرفتن متغیرهای مهمی که بر رشدشهری موثر م یباشند از اثرات متغیرهای دیگر چشم پوشی گردد. با توجه به تعداد زیاد متغیرهای مستقل که به نظر تیوری می توانندبر رشد شهری موثر باشند و مدل های اقتصادسنجی کلاسیک برای قرار دادن متغیرهای مستقل محدودیت کم شدن درجه آزادیوجود دارند، می بایست رویکردی در نظر گرفته شود که محدودیتی برای ورود متغیرهای مستقل نداشته باشد. رویکرد میانگین گیریبیزی مدل می تواند با فرض عدم اطمینان مدل تمام متغیرهایی را که از نظر تیوری قادر به توضیح رشد شهری می باشند را در کناریکدیگر قرار داده و اثرات آنها را بر رشد شهری بررسی کرده و متغیرهایی که در حضور سایر متغیرها اثر خود را حفظ می کنند راشناسایی نماید. در این روش حتی امکان اینکه تعداد متغیرهای مستقل از تعداد داده های آماری بیشتر باشد نیز وجود دارد.

کلیدواژه ها:

رشد شهری ، مدل های اقتصادسنجی کلاسیک ، رویکرد میانگین گیری بیزی