بررسی نقش سرمایه های فرهنگی و مصرف رسانه در گرایش زنان به زیبایی در کلان شهر تهران

هدف از انجام این مقاله بررسی نقش سرمایه های فرهنگی و مصرفرسانه در گرایش زنان به زیبایی در کلان شهر تهران بود که به روشتوصیفی از نوع پیمایشی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش کلیهزنان و دختران بین 15 تا 64 سال ساکن در منطقه شمال و منطقهجنوب شهر تهران در سال 1395 بودند. که 384 نفر براساس فرمولکوکران به عنوان حجم نمونه انتخاب و از روش نمونه گیری خوشهای چند مرحله ای استفاده شد. ابزار جمع آوری اطلاعات در اینپووهش پرسشنامه محقق ساخته بر اساس نظریه بوردیرو بود که روایی صوری آن به تایید تعدادی از پاسخگویان و روایی محتوایی آنبه تایید استاد راهنما و تعدادی از صاحبنظران در زمینه علوماجتماعی رسید. همچنین پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از ضریبآلفای کرونباخ معادل با 0/82 بدست آمد و تایید شد. به منظور تجایه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی شامل میانگین، انحراف معیار و درصد فراوانی، استنباعی و بوسیله آزمون های t تک متغیره انجام شد. نتایج حاصل از تجایه و تحلیل داده ها نشان داد در سطح معنا داری (P<0.05) عوامل فرهنگی در گرایش زنان به زیبایی بیش از حد متوسط نقش دارند همچنین هریک از ابعاد فرهنگی شاملسرمایه های فرهنگی و نحوه مصرف رسانه نیز درسطح معناداری (P<0.05) در گرایش زنان به زیبایی نقش دارند و نیز عامل سرمایه فرهنگی و مصرف رسانه در گرایش به زیبایی در زنان شمال تهران بیشتر از زنان جنوب تهران نقش دارد.

کلیدواژه ها:

گرایش به زیبایی ، زنان ، سرمایه های فرهنگی ، مصرف رسانه ، کلان شهر تهران