پیش بینی تاب آوری تحصیلی بر اساس جو عاطفی خانواده در بین دانش آموزان دوره اول متوسطه شهرستان خرم آباد

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی تاب آوری تحصیلی بر اساس جو عاطفی خانواده است. طرح پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دوره اول متوسطه (پایه هشتم و نهم) شهرستان خرم آباد در سال تحصیلی 96-95 بودند، نمونه مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه های هیل برن 1964 و تاب آوری تحصیلی سامویل 2004 به دست آمده است. نمونه پژوهش شامل 310 دانش آموز دختر پایه هشتم و نهم این شهرستان بود که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای سهمی انتخاب شدند. داده ها با روش مدل معادلات ساختاری، تحلیل مسیر، رگرسیون چندگانه و همبستگی طبقه ای سهمی انتخاب شدند. داده ها با روش مدل معادلات ساختاری، تحلیل مسیر، رگرسیون چندگانه و همبستگی پیرسون مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین بعد مثبت نگری تاب آوری تحصیلی و ابعاد محبت کردن، تشویق کردن، اعتماد کردن و احساس امنیت، بعد جهت گیری آینده تاب آوری تحصیلی و ابعاد تشویق کردن، اعتماد کردن، بعد ارتباطی تاب آوری تحصیلی و ابعاد محبت کردن، نوازش کردن، تشویق کردن، اعتماد کردن و احساس امنیت رابطه مثبت و معنی دار در سطح (P<0/01) جود دارد (نوازش کردن P<0/05) ولی رابطه معنی داری بین سایر تاب آوری تحصیلی و جو عاطفی خانواده وجود ندارد. همچنین با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری مشخص شده است که جو عاطفی خانواده پیش بین معنی داری برای تاب آوری تحصیلی است و 0/28 از واریانس آن توسط جو عاطفی خانواده تعیین می شود، با کمک روش تحلیل مسیر ضریب پیش بینی هریک از خرده متغیرهای جو عاطفی خانواده محاسبه شد و معلوم شدکه احساس امنیت، تشویق کردن، اعتماد کردن و تجارب مشترک به ترتیب قادرند ابعاد، ارتباطی، جهت گیری آینده، مثبت نگر، اعتماد، جهت گیری آینده، جهت گیری آینده و مثبت نگر را از تاب آوری تحصیلی پیش بینی کنند.

کلیدواژه ها:

جو عاطفی خانواده ، تاب آوری تحصیلی ، دانش آموزان دوره اول متوسطه