مدیریت منابع انسانی در صنایع کوچک ایران: مدل دیسنزو و رابینز

منابع انسانی مهمترین سرمایه های کسب و کار هستندو اقدامات و سیاست های پرسنلی خوب و صحیح بعلاوه توانایی مدیر در استفاده از تمایل و توانایی ها و انرژی های فیزیکی و ذهنی کارکنان مهمترین عوامل موفقیت بنگاه های کوچک و متوسط هستند. بخش اعظمی از نیروی کار ایران در صنایع کوچک مشغول کارندو از آنجا که این صنایع اغلب با مشکلات گوناگون مواجه اند مدیریت منابع انسانی آنها بصورت نظام مند و مبتنی بر اصول علمی نمیباشد که این موضوع به نوبه خود منجر به کاهش قدرت رقابت آنها در بازارهای داخلی و بین المللی میگردد.نیروی انسانی متخصص و پرورش یافته مهمترین مزیت رقابتی پایدار میباشد ، بنابراین با در نظر گرفتن بحث جهانی شدن و تلاش کشور در جهت پیوستن به سازمان تجارت جهانی توجه به نیروی انسانی در صنایع کوچک جهت افزایش قدرت رقابت آنها یک امر اجتناب ناپذیر میباشد. در این تحقیق از طریق نظرسنجی که از کارشناسان سازما نهای مختلف از جمله سازمان صنایع کوچک ، به عمل آمده است به بررسی وضعیت منابع انسانی در صنایع کوچک ا بر سه محور به کارگماری،آموزش و جبران خدمات ، مشکلات و دلایل ضعف آن پرداخته شده است که نهایتا نتایج حاکی از آن است که بدلیل مشکلات مالی و ضعف مدیریت، آنها توجه کافی به منابع انسانی خود ندارند.

کلیدواژه ها:

صنایع کوچک ، مدیریت منابع انسانی ، به کارگماری ، آموزش ، جبران خدمات