شناسایی نشانه های حساب های جعلی با استفاده از تکنیک های داده کاوی

روش های شناسایی تقلب به دو دسته ی روش های تشخیص سوءاستفاده و تشخیص ناهنجاری تقسیم می گردد. تکنیک های مبتنی بر رویکرد تشخیص سوء استفاده زمانی استفاده می شود که تشخیص تقلب به صورت از پیش شناخته شده بوده و بر اساس امضای تقلب می توان رفتار جاری مشتریان را بررسی نمود. طبیعتا به دلیل شناخت کامل رفتار قبلی مشتریان، دقت شناسایی تقلب در این روش بسیار بالاست. نقطه ضعف این روشها، عدم پوشش دهی کامل محدوده ی تقلب می باشد. بدین معنی که فقط تقلب هایی شناسایی می شوند که حداقل یک بار رخداده و یا امضای آن به سیستم تشخیص تقلب ارایه شده باشد. در مقابل این روش ها، روش های دیگری وجود دارند که مبتنی بر تشخیص ناهنجاری هستند. به این معنی که با بررسی تاریخچه رفتار مشتری، رفتار آتی وی را پیش بینی می کند. در این روش ها، قاعده ی ثابت و مشخصی برای تعریف تقلب تعریف نمی شود بلکه رفتار عادی و نرمال مشتری به سیستم تشخیص تقلب آموزش داده شده و هرگونه انحراف از آن به معنی تقلب فرض می گردد. بدیهی است که دقت در این روش پایین تر ولی گستره ی تقلب های کشف شده بالاتر است. در این مقاله به پیاده سازی روش اول تمرکز شده است.

کلیدواژه ها:

داده کاوی ، تشخیص تقلب ، بانکداری الکترونیکی