مقایسه و ارزیابی پروتکل های مسیریابی تک سطحی و سلسله مراتبی در شبکه های سیار موردی
محل انتشار: نخستین کنفرانس ملی محاسبات نرم
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 402
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CSCG01_071
تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1396
چکیده مقاله:
مسیریابی یکی از مهمترین موضوعاتی است که در شبکه سیار موردی مطرح است. به دلیل ساختار پویای شبکه و نبود مدیریت متمرکز، مسیریابی در شبکه سیار موردی به صورت چند گامی و به وسیله گره های عضو انجام می گیرد. پروتکل های مسیریابی تک سطحی از ارسال سیل آسا در شبکه استفاده می کنند در حالی که پروتکل های مسیریابی سلسله مراتبی با خوشه بندی شبکه ترافیک شبکه را کاهش داده و در مصرف انرژی شبکه صرفه جویی می کنند. در این مقاله به بررسی پروتکل های مسیریابی تک سطحی و سلسله مراتبی در شبکه های سیار موردی پرداختیم و معایب و مزایای هر کدام را مورد بررسی قرار دادیم. پروتکل های مسیریابی سلسله مراتبی به دلیل کاهش حجم اطلاعات و ترافیک رد و بدل شده در شبکه، سربار پردازشی کمتری از پروتکل های تک سطحی دارند. از طرفی پروتکل های ترکیبی که از مزیت های پروتکل های مبتنی بر جدول و مبتنی بر تقاضا استفاده می کنند، عملکرد بهتری از خود نشان می دهند.
کلیدواژه ها:
پروتکل های مسیریابی- سلسله مراتبی- تک سطحی- شبکه های سیار موردی
نویسندگان
فاطمه حکیمی فر
گروه مهندسی کامپیوتر دانشگاه پیام نور
سید امین حسینی سنو
آزمایشگاه پژوهشی شبکه های کامپیوتری، دانشکده مهندسی دانشگاه فردوسی مشهد
مهران آقایی
عضو هییت علمی دانشگاه پیام نور
عمران یونسی
عضو هییت علمی دانشگاه پیام نور