اثر داروی ترامادول بر روی مراحل بیهوشی و پارامترهای کلینیکی هنگام ترکیب با کتامین - بنزودیازپین ها یا کتامین- آلفا 2 آگونیست ها در سارگپه Bueto Bueto

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 826

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IVSC11_021

تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1396

چکیده مقاله:

مقدمه: معاینه و کارهای درمانی بر روی پرندگان مثل سایر حیوانات نیاز به مقید سازی دارد. برای مقید سازی پرندگان می توان از روش مقید سازی فیزیکی و شیمیایی استفاده کرد. استرسی که از روی مقید سازی فیزیکی ایجاد می شود می تواند برای پرندگان کشنده باشد بنابراین از بیهوشی عمومی به عنوان جایگزین استفاده می شود. هدف از این مطالعهبررسی اثر داروی ترامادول بر روی مراحل بیهوشی و پارامترهای کلینیکی هنگام ترکیب با کتامین- بنزودیازپین ها یا کتامین- آلفا 2 آگونیست ها در سارگپه می باشد. روش کار: در این مطالعه از هفت بهله پرنده شکاری سارگپه با هماهنگی مرکز تحقیقات و باغ وحش خرم آباد استفادهگردید. این پرنده ها با پروتکل های مختلفی از داروهای کتامین، زایلازین، دیازپام، میدازولام و ترامادول بیهوش شدند. به طور خلاصه چهار پروتکل دو ترکیبی کتامین-ترامادول، کتامین-زایلازین، کتامین- دیازپام و کتامین- میدازولام وسه پروتکل سه ترکیبی کتامین- زایلازین- ترامادول، کتامین- دیازپام- ترامادول و کتامین- میدازولام- ترامادول به صورت داخل عضلانی و با فاصله ده روز استفاده شد. )دوز مورد استفاده کتامین mg/kg 30 ، زایلازین mg/kg 1 ، ترامادول mg/kg4 و بنزودیازپین ها mg/kg2 ( مراحل بیهوشی در هر پرنده )زمان القاء، ماندگاری بیهوشی و زمانبرگشت از بیهوشی(، دمای بدن در انتهای بیهوشی و تعداد تنفس در زمان بیهوشی محاسبه و ثبت گردید. مراحل بیهوشی در همه پروتکل های بیهوشی به جز کتامین- ترامادول دیده شد. دمای بدن و تعداد تنفس با اضافهکردن داروی ترامادول به کتامین و دو پروتکل کتامین- دیازپام و کتامین- میدازولام در پرنده ها کاهشی نداشت. ولی در پروتکل کتامین- زایلازین افزودن ترامادول تاثیری روی افزایش یا کاهش این پارامترها نداشت. بحث و نتیجه گیری: ترامادول یک داروی ضد درد محسوب می شود که در جراحی برای جلوگیری از درد استفاده میشود. این دارو همراه با کتامین نمی تواند شلی عضلانی را در پرنده تامین کند به همین خاطر استفاده آن به همراه کتامین- بنزودیازپین ها و آلفا 2 آگونیست ها توصیه می شود. البته باید به این نکته توجه کرد از آنجا که زایلازین باعث دپرس تنفسی می شود و زمان برگشت از بیهوشی طولانی می باشد بهتر است آنتاگونیست این دارو هنگام استفاده در دسترس باشد.

نویسندگان

عباس رییسی

بخش علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران

قاسم فرجانی کیش

گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران

حسن نوروزیان

بخش علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران

الهام رومیانی

دانشجوی دانشکده دامپزشکی دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران