رابطه ی هوش اخلاقی با سلامت روان در دانشجویان دانشگاه پیام نور ابرکوه

هدف مطالعه حاضر بررسی رابطه بین هوش اخلاقی دانشجویان و سلامت روان آنها در دانشگاه پیام نور ابرکوه می باشد. در این پژوهش که توصیفی- تحلیلی می باشد رابطه هوش اخلاقی دانشجویان و ابعاد آن شامل درستکاری، مسیولیت پذیری، دلسوزی و بخشش با سلامت روان مورد بررسی قرار گرفته است. جامعه آماری پژوهش حاضر دانشجویان دانشگاه پیام نور ابرکوه به تعداد 1330 نفر می باشد که بر اساس فرمول کوکران تعداد 300 نفر از آنها به روش تصادفی طبقه بندی شده، نمونه گیری و وارد پژوهش شدند. داده های مورد نیاز سنجش هوش اخلاقی و ابعاد آن توسط پرسشنامه ی معتبر لنیک و کیل و داده های مورد نیاز سنجش سلامت روان از طریق پرسشنامه ی 28 عبارتی سلامت عمومی گلدبرگ جمع آوری و با بکارگیری نرم افزار SPSS نسخه ی 19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بر اساس یافته های پژوهش دانشجویان از لحاظ هوش اخلاقی و ابعاد آن دارای وضعیت متوسط و از لحاظ سلامت روان دارای وضعیت خفیف هستند. آزمون پیرسون نشان می دهد که بین متغیرهای هوش اخلاقی و سلامت روان رابطه ی مثبت و معنی داری در سطح 0/05 وجود دارد. بدین ترتیب که با بهبود وضعیت هوش اخلاقی دانشجویان به صورت معنی داری سلامت عمومی آن ها نیز بهبود می یابد و هم چنین در بین ابعاد هوش اخلاقی، فقط بعد مسیولیت پذیری دارای رابطه ی مثبت و معنی داری با سلامت روان می باشد.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، هوش اخلاقی ، درستکاری ، مسیولیت پذیری ، بخشش ، دلسوزی