بررسی روح مکان در آرامگاه خیام با رویکرد پدیدار شناسی هرمونتیک

توجه بیش از حد به عملکرد در دیدگاه معماری امروزه و خلا معنا باعث شد تا طراحان و برنامه ریزان محیطی به بهتر شدن کیفیت فضاها ونقش مولفه های ادراکی در شکل دهی به فضاهای مختلف توجه وبژه ایی داشته باشند.فضاهایی که القا کننده ی حس تعلق و هویت و به دنبالآن آرامش و لذت در ذهن مخاطب بوده و احساس حضور در مکان را در وی زنده سازد. از عوامل موثر در کیفیت معمایی فضای معماری، می توان به حس مکان اشاره کرد.حس مکان متاثر از معانی و ارزش های فردی و جمعی است و همچنین بر نگرش ها و به ویژه رفتار فردی واجتماعی افراد در مکان تاثیر گذار است . ساختار کالبدی، فعالیت هاو معانی مواد خام هویت مکان هستند.حس مکان که بر گرفته از روح مکان می باشد، جنبه دیگری از هویت مکان است که در ارتباط این عناصر با انسان شکل می گیرد. با توجه به بررسی های انجام گرفته، هویت مکان بخشیدنی نیست ومی توان آن رامعادل با حس ما از مکان دانست که طی زمان به وسیله مردم شکل گرفته است و برای رسیدن به این امر از طریق عوامل فیزیکی، فعالیت ها و معنا به عنوان مولفه های تشکیل دهنده، اقدامات لازم را در راستای رسیدن به حس مکان انجام داد.حال این سوال ها مطرح است که عناصرفیزیکی محیط چگونه می تواند در حس مکان و درک معنای محیط تاثیر گذار باشد چگونه می توان به حس یک مکان با توجه به هویت خاص خود دست یافت دیدگاههای طراح بنا چه تاثیری در معنای مکان و روح حاکم برآن فضا دارد در این نوشتار، با هدف ارزیابی و معرفی نقش هریک از عناصر و اجزای تشکیل دهنده مقبره خیام و تاثیر عوامل محیطی بر آرامگاه، بر پایه متون و اسناد مرتبط در این زمینه و گزارش های شهودی،اقدام به بررسی اهداف طراح آرامگاه بر اساس رویکردپدیدار شناسی هرمونتیک و موفقیت وی در این امر پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

مکان ، روح مکان ، حس مکان ، هویت مکان ، آرامگاه خیام