رویکرد برنامه ریزی محله محور؛ گامی در جهت دستیابی به پایداری اجتماعی محله
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,693
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
GPACONF05_066
تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1396
چکیده مقاله:
در طی چند دههی اخیر، تاکید برنامهریزی و مدیریت شهرها، بیش از هر زمان دیگری به سطوح پایین تر و ابعاد ملموس زندگی شهری متوجه شده است. رویکرد برنامهریزی محلهمحور با مبنا قرار دادن محلهها، آنها را همچون منابعی پویا در راه ایجاد توسعه، انسجام اجتماعی و هویتبخشی به کار میگیرد. رویکرد مذکور، در جستجوی تعامل اجتماعی بوده و مشارکت بازیگران محلی را در دستور کار خود قرار داده است. و یکی از مهمترین و اساسیترین گامهایی که این رویکرد می تواند بردارد، تحققپذیری و برنامهریزی در جهت دستیابی به پایداری اجتماعی در سطح محله است. مقاله حاضر در پی تبیین نقش و جایگاه برنامهریزی محلهمحور در راه رسیدن به پایداری اجتماعی محله در سطح خرد شهری (محله) است. تحقیق در این مقاله با روش توصیفی از نوع اسنادی میباشد. اطلاعات مورد نیاز از طریق بررسیهای کتابخانه ای، جستجوی اینترنتی در سایتهای تخصصی مرتبط با موضوع، پیگیری جدیدترین مطالب انتشار یافته، و آخرین اخبار و اطلاعات درباره رویکرد برنامهریزی محلهمحور، محله، مدیریت شهری و پایداری اجتماعی محله و نیز ارتباط بین آنها بدست آمده است. نتایج کلی حاصل از این تحقیق نشان میدهد که، مطالعه جغرافیایی شهر با محوریت محلات شهری به عنوان کوچکترین اجزاء در نظام تقسیمات درونشهری، در راستای دستیابی به شیوههای اداره بهینه اجتماعات شهری و بخصوص اجتماعات محلی و نیز بکارگیری رویکرد برنامهریزی محلهمحور در این محلات، از ضروریات برنامهریزی شهری محسوب شده که میتواند نقش مهمی در افزایش پایدار شهری و بخصوص رسیدن به پایداری محله (خصوصا پایداری اجتماعی) در این محلات داشته باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فرید واحدی یگانه
دانشآموخته کارشناسی ارشد، رشتهی جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید بهشتی تهران
فرشته دستواره
دانشآموخته کارشناسی ارشد، رشتهی جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید بهشتی تهران
ژیلا سجادی
دانشیار جغرافیای انسانی، دانشگاه شهید بهشتی تهران