بررسی میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان کاتالاز و پراکسیداز برگ گندم ( Triticum aestivum L. ) تحت تنش شوری

گندم یکی از محصولات اساسی در تامین امنیت غذایی است. امروزه وسعت زیاد زمین های شور و افزایش روزافزون آن، همچنین کمبود منابع آب شیرین تولید این محصول استراتژیک را به مخاطره انداخته است. نیاز مبرم به افزایش هرچه بیشتر تولید محصولات کشاورزی در واحد سطح، ضرورت معرفی راهکارهای مختلف افزایش عملکرد از جمله روش های بهینه تغذیه گیاه در شرایط تنش را بیش از پیش نشان می دهد. به منظور بررسی تاثیر کودهای آمینواسیدی بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی گیاه گندم در سطوح مختلف شوری، پژوهشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در سال 1393 مورد بررسی قرار گرفت. فاکتورهای آزمایش شامل سطوح مختلف شوری ( صفر، 40 و 80 میلی مولار ) و کاربرد کودهای آمینواسیدی ( شاهد، کود کادوستیم و هیومی فورته ) بود. در این آزمایش صفات فیزیولوژیکی شامل عدد کلروفیل متر، آنزیم کاتالاز و پراکسیداز اندازه گیری شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس و مقایسه میانگین تیمارها نشان داد که سطوح مختلف شوری از لحاظ آماری تاثیر بسیار معنی داری بر آنزیم کاتالاز و پراکسیداز داشت. درحالی که محلول پاشی کودهای اسیدآمینه در تمامی صفات مورد بررسی در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. به طوری که حداکثر فعالیت آنزیم کاتالاز در کود هیومی فورته در سطح 80 میلی مولار مشاهده شد که نسبت به تیمار شاهد از افزایش 27 درصدی برخوردار بود و بیشترین عدد کلروفیل متر (33/3) نیز در سطح صفر شوری و کاربرد کود هیومی فورته مشاهده شد. نتایج نشان داد کودهای آمینواسیدی موجب بهبود مقاومت گیاه گندم به تنش شوری شده و برای آنزیم کاتالاز موجب اختلاف معنی دار با تیمار شاهد ( بدون کاربرد کود) گردید.

کلیدواژه ها:

پراکسیداز ، شوری ، کاتالاز ، گندم