نقش عملکرد مدیریت شهری در ارتقاء امنیت اجتماعی (مطالعه موردی: کلان شهر تهران)

در این مقاله رابطه عملکرد مدیریت شهری را با امنیت اجتماعی در کلان شهر تهران مورد سنجش قرار خواهد گرفت. از این رو براساس نظریات مطرح در حوزه مدیریت شهری و امنیت اجتماعی و پژوهش های انجام شده، مولفه های آن ها شناسایی شدند. پژوهش مذکور در مقطع زمانی سال 1395 انجام شده است. نوع پژوهش کاربردی و روش آن توصیفی، پیمایشی می باشد. اطلاعات جمع آوری شده از طریق روش گردآوری اطلاعات میدانی، کتابخانه ای و توصیفی به دست آمده است. حجم نمونه با استفاده از جدول مدل تصمیم گیری کرجسی و مورگان ، 360 نفر تعیین گردیده است. اعضای نمونه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه و استفاده از بانک های اطلاعاتی سایت های اینترنتی می باشد. پرسشنامه ها بین شهروندان مناطق 22 گانه شهرداری تهران که برای انجام امور اداری به شهرداری های مراجعه می کردند، توزیع و تکمیل شده است. اطلاعات و داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه ای که پایایی آن توسط ضریب آلفای کرونباخ 0/70 و روایی آن توسط اعتبار محتوی تایید شده، جمع آوری گردیده است. برای بررسی فرضیه ها از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده است. روش تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از طریق نرم افزار spss می باشد. پس از انجام آزمون های آماری مربوطه جهت سنجش تاثیر عملکرد دیریت شهری بر مولفه های 4 گانه امنیت اجتماعی (جانی، مالی، سیاسی و شغلی)، مشخص شد که متغیر مدیریت شهری با هر 4 مولفه امنیت اجتماعی رابطه مثبت و مستقیم دارند به طوری که بهبود عملکرد مدیریت شهری می تواند ارتقاء امنیت حانی، مالی، سیاسی و شغلی را در پی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، امنیت اجتماعی ، امنیت شغلی ، امنیت جانی ، امنیت سیاسی ، امنیت مالی