بازنمود ماهیت منطق حاکم بر کنشگری ایران و عربستان در بحران یمن

ان یمن از جمله مسایل چالشبرانگیز منطقه خاورمیانه است که بازیگران منطقه ای و فرامنطقهای در جهتدهی به سمتوسوی تحولات آن موثرند. از جمله بازیگرانمنطقهای در این بحران، ایران و عربستان هستند که کنش رفتاری متضادی را در یمن از خود به نمایش گذاشته اند. نوشتار حاضر بر آن است تا عوامل موثر بر تقابل این دو کشور را در بحران یمن مورد بررسی قرار دهد. دستاوردهای این نوشتار نشان میدهد که بر اساس نظریه سازهانگاری، انگارههای هویتی دو کشور ایران و عربستان، جهتدهنده سیاست خارجی آنها در یمن است. ازاینرو به دلیل برداشتهای عینی و ذهنی متفاوتی که هریک از آنها نسبت به محیط پیرامونی خود دارند، کنشهای رفتاری متعارضی را در عرصه تحولات داخلی یمن از خود بروز دادهاند. در این راستا تقابل دو ذهنیت اسلام شیعی و اسلام سلفی – وهابی به همراه درک هرکدام از شرایط عینی خود و دیگری، سبب شده تا ایران با نگرش تعاملی (لاکی -کانتی) و عربستان با رویکرد تهاجمی (هابزی) به کنشگری در یمن بپردازد.

کلیدواژه ها:

عوامل ذهنی ، عوامل عینی ، ایران ، عربستان ، بحران یمن ، سازه انگاری