بررسی تاثیر مصرف خوراکی جلبک اسپیرولینا (Spirulina platensis) بر میزان پروتیین تام و الگوی الکتروفورزی پروتیین های سرم ماهی کپور

پرورش آبزیان یکی از صنایع مهم جهان به شمار می رود. افزایش تولید و کاهش تلفات از اهداف اساسی این صنعت محسوب می شود. در این راستا، استفاده از محرک های ایمنی به عنوان یک راهکار پیشگیرانه در جهت کاهش ع فونت های ناشی از پاتوژن ها شناخته شده ا ست. در این پژوهشجلبک اسپیرولینا (Spirulina platensis) به دلیل ماهیت تحریک دستگاه ایمنی به عنوان مکمل غذایی در ماهی کپور مورد استفاده قرار گرفته ا ست بطور خلاصه، تاثیر تجویز خوراکی 5، 10 و 15 گرم جلبک اسپیرولینا به ازای هر کیلوگرم جیره به مدت دو هفته بر روی پروتیین تام و الکتروورژ پروتیین های سرم 100 عددماهی کپور (Cyprinus carpio) بررسی شد. نتایج شامل افزایش پروتیین تام در گروه های تیمار 5 و 15 گرم جلبک (هفته اول) نسبت به گروه کنترل بود. همچنین در الکتروفورژ پروتیین های سرمی، افزایش معنی دار آلفا گلبولین در گروه های 5، 10 و 15 گرم جلبک (هفته دوم)، گاماگلبولین در گروه 15 گرم جلبک (هفته اول) نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. بطور کل نتایج این مطالعه نشان داد که مصرف خوراکی اسپیرولینا در ماهی ک پور موجب افزایش پروتیین تام و برخی از اجزای پروتیین های سرم از جمله گاماگلبولین می گردد.

کلیدواژه ها:

اسپیرولینا ، ماهی کپور ، محرک ا یمنی ، پروتیین های سرمی ، الکتروفورژ