بررسی سرولوژی آنتی بادی ضد ت وکسوپلاسما گوندی در گ وسفندان شهرستان تبریز (آذربایجان شرقی)، به روش سابین فلدمن دای تست و آگلوتیناسیون لاتکس در سال 1389-1388

سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 834

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVM-7-1_001

تاریخ نمایه سازی: 19 شهریور 1396

چکیده مقاله:

توکسوپلاسموزیس یکی از بیماری های زیونوزشایع با انتشار جهانی است که عامل آن توکسوپلاسما گوندی می باشد. این بیماری علاوه بر وارد آوردن زیان های ا قتصادی، به علت قابل انتقال بودن به انسان از نظر بهداشتی نیز مهم است، با توجه به شرایط خاص اقلیمی و فراهم بودن شرایط ا نتقال و چرخه این انگل در طبیعت استان آذربایجان شرقی، تعیین وضعیت این بیماری حایز اهمیت فراوان می باشد. این مطالعه با هدف تعیین سرواییدمیولوژی توکسوپلاسماگوندی در گوسفندان کشتارشده در کشتارگاه های رسمی شهر تبریز در سال 1389-1388 انجام شد. برای تعیین میزان آلودگی به توکسوپلاسموزیس در یک م طالعه توصیفی مقطعی 181 نمونه خون از گوسفندان کشتارشده در کشتارگاه شهر تبریز از دی ماه 1388 تا فروردین 1389 به روش استریل اخذ گردید. نمونه ها به آزمایشگاه منتقل و سرم آنها جدا شد. سرمها با ا سفتاده از روش سابین فلدمن دای تست و آگلوتیناسیون لاتکس تست شدند. شیوع سرمی توکسوپلاسموزیس در گوسفندان 56/4 درصد و 56/8 درصد به ترتیب با آگلوتیناسیون لاتکس و سابین فلدمن دای تست بود. از 181 نمونه تست شده 102 نمونه (56/4 درصد) و 103 نمونه (56/8 درصد) به ترتیب با آگلوتیناسیون لاتکس و سابین فلدمن دای تست مثبت بودند. از 103 نمونه (56/8 درصد) سرم مثبت با دای تست تعداد 61 نمونه دارای تیتر 341:16 نمونه دارای تیتر 71:64 نمونه دارای تیتر 1:256 و 1 نمونه دارای تیتر 1:1024 بود. با توجه به اینکه دای تست به عنوان یک تست رفرانس می باشد. میزان حساسیت و ویژگی تست لاتکس آگلوتیناسیون به ترتیب برابر با 86/4 درصد و 83/3 درصد بود. میزان توافق دو تست برابر با 84 درصد بود. میزان ارزش اخباری مثبت و منفی تست لاتکس آگلوتیناسیون به ترتیب برابر با 87/2 درصد و 82/2 درصد گزارش گردید. نتایج این تحقیق نشان می دهد تست لاتکس آگلوتیناسیون روش بسیار خوبی برای غربالگری و مطالعات سرواپیدمیولوژیک توکسوپلاسموزیس می باشد. مجله میکروبیولوژی دامپزشکی، 1390، دوره 7، شماره 1، 30-25.

نویسندگان

مجید خانمحمدی

گروه علوم آزمایشگاهی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرند، مرند، ایران

محمد صدقیان

گروه انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر، شبستر، ایران

حسین هاشم زاده فرهنگ

گروهپاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران