بررسی آلودگی به توکسوپلاسما در بیماران بدخیم سرطانی بروش الایزا و مقایسه آن با گروه کنترل در شهرستان تبریز (1386)

سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 356

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVM-5-1_001

تاریخ نمایه سازی: 19 شهریور 1396

چکیده مقاله:

توکسوپلاسموزیس عفونت مشترک شایع بین انسان و حیوان در جهان است. در شکل مادرزادی عامل بیماری از طریق جفت مادر به جنین منتقل می شود. عفونت اکتسابی در اثر خوردن اووسیست هایی است که گربه دفع می کند، یا از طریق گوشت آلوده صورت می گیرد. عفونت مادرزادی ممکن است سبب مرگ جنین، تغییرات بافتی سیستم اعصاب مرکزی و یا ناراحتی چشم شود. فرم اکتسابی بیماری اغلب بدون علامت است و گاهی با احساس ناراحتی عمومی، تورم غدد لنفاوی و گوربورتینایتیس همراه می باشد. در ا فرادی که مشکل سیستم ایمنی د ارند یا در بیماران بدخیم و افرادی که پیوند عضو انجام داده اند ممکن است عفونت بصورت حاد و کشنده مشاهده شود. هدف از این مطالعه تعیین شیوع آنتی بادی ضد توکسوپلاسما گوندی در سرم خون بیماران بدخیم مراجعه کننده به بیمارستان شهید قاضی و امام شهر تبریز می باشد. در این بررسی مقطعی، تعداد 150 نمونه خون مربوط به بیماران بدخیم سرطانی و تعداد 150 نمونه خون مربوط به افراد کنترل جمع آوری و با روش الایزا از نظر عیار آنتی بادی ضد توکسوپلاسما (IgM, IgG) آزمایش شد. نتایج نشان داد که شیوع کلی آنتی بادی بخب ضد تکسوپلاسما در بیماران سرطانی 40/66 درصد بود. بیشترین درصد عفونت در سنین بالای 70 سال (66/66 درصد) و کمترین میزان در سنین 30-21 سال (26/92 درصد) مشاهده گردید. د گروه کنترل نیز سعی شد جنس و سن و شرایط یکسان رعایت گردد. بنابراین با توجه به موارد مثبت بالا در بیماران بدخیم سرطانی، باید هر چند موقع یکبار برای پی بردن به تبدیل شدن عفونت مزمن به حاد، ا قدام به اندازه گیری تیتر سرمی نمود. همچنین این بیماران باید تحت درمان ضد انگلی قرار گیرند. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، 1388، دوره 5، شماره 1، 59-53.

نویسندگان

میرهادی خیاط نوری

گروه علوم پایه دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ا یران

یعقوب قره داغی

گروه پاتوبیولوژی دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ا یران