بررسی فراوانی الگوهای آسیب شناسی ضایعات ریوی نشخوارکنندگان کوچک در کشتارگاه بندرانزلی

سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 485

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVM-3-1_002

تاریخ نمایه سازی: 19 شهریور 1396

چکیده مقاله:

هدف از تحقیق حاضر تعیین ماکروسکوپی و میکروسکوپی ضایعات ریوی در نشخوارکنندگان کوچک بر اساس فصول مختلف د ر کشتارگاه بندرانزلی و محاسبه میزان شیوع آنها بود. برای این منظور جمعیت گوسفندان و بزهای کشتارشده در کشتارگاه بندر انزلی م دنظر قرار گرفت و بررسی صد لاشه در هر فصل طی سه روز متفاوت که معادل چهارصد لاشه در یک سال می باشد، جدا کردن ریه های بیمار از لاشه های کشتار شده، بررسی ماکروسکوپی و تهیه نمونه پاتولوژی بمنظور بررسی میکروسکوپی بعنوان روش کار انتخاب شد. میزان شیوع بر اساس نوع ا نتشار ضایعات در فصل تابستان بصورت پنومونی کانونی 27/7 درصد پنمونی لوبولی 6/1 درصد پنومونی لوبی 2/3 درصد و پنومونی منتشر 7/7 درصد. در فصل پاییز پنومونی کانونی 52/1 درصد پنومونی لوبولی 2/6 درصد پنومونی لوبی 2/6 درصد و پنومونی منتشر 4/3 درصد. در فصل زمستان پنومونی کانونی 52/4 درصد پنومونی لوبولی 6/7 درصد پنومونی لوبی 0/9 درصد و پنومونی منتشر 5/7 درصد. در فصل بهار پنومونی کانونی 34/5 درصد پنومونی لوبولی 2/7 درصد پنومونی لوبی 1/8 درصد و پنومونی منتشر 12/7 درصد بود. بعلاوه میزان شیوع بر اساس نوع ضایعات در فصل تابستان بصورت پنومونی بینابینی 4/6 درصد پنومونی کرمی 12/3 درصد آدنوماتوز ریوی 3 درصد برنکوپنومونی چرکی 6/1 درصد برنکوپنومونی فیبرینی 2/3 درصد و کیست هیداتیک 15/3 درصد بودند. در فصل پاییز پنومونی بینابینی 4/3 درصد پنومونی کرمی 22/2 درصد برنکوپنومونی چرکی 2/6 درصد برنکوپنومونی فیبرینی 2/6 درصد آبسه ریوی 6 درصد و کیست هیداتیک 23/9 درصد بدست آمدند. در فصل زمستان پنومونی بینابینی 3/8 درصد پنومونی کرمی 20/9 درصد آدنوماتوز ریوی 1/9 درصد برنکوپنومونی چرکی 6/7 درصد برنکوپنومونی فیبرینی 0/9 درصد آبسه 2/8 درصد و کیست هیداتیک 28/5 درصد. و در فصل بهار نیز پنومونی بینابینی 12/7 درصد پنومونی کرمی 15/4 درصد برنکوپنومونی چرکی 2/7 درصد برنکوپنومونی فیبرینی 1/8 درصد آبسه 2/7 درصد و کیست هیداتیک 16/3 درصد محاسبه گردیدند. نتایج کسب شده در این مطالعه در برخی موارد با نتایج کسب شده در مطالعات دیگر انجام شده در مناطق دیگر کشور مطابقت داشتند ولی بطور کلی میزان فراوانی ضایعات انگلی د ر فصول مختلف در حد بالایی بودند که احتمالا بدلیل شرایط آب و هوایی بوده. این میزان آلودگی زیانهای اقتصادی سنگی را به صنعت دامپروری منطقه تحمیل می دارد. لذا اتخاذ برنامه هایی در راستای کنترل آلودگی های انگلی و درمان آلودگی ها در گله های منطقه از ضروریات می باشند. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، 1386، دوره 3، شماره 1، 16-7.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

محمدرضا محمدی ملایری

گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، گرمسار، ایران

شاهرخ رنجبر بهادری

گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، گرمسار، ایران